Muzeum św. Ojca Stanisława Papczyńskiego w Górze Kalwarii

Trudna historia Zgromadzenia Księży Marianów sprawiła, że zdecydowana większość pozostałości związanych o. Stanisławem została rozproszona, zaginęła lub spłonęła w pożarach. Było to spowodowane kasatą zakonów w krajach, gdzie pracowali marianie, a także zniszczeniami pierwszej i drugiej wojny światowej.

Wzrost kultu o. Stanisława, a także rozwój marianów sprawiły, że zdecydowano zebrać w jednym miejscu te eksponaty, które mogły się jeszcze znajdować w różnych miejscach w Polsce i zagranicą.

W czasie kwerendy trwającej 2 lata odszukano lub zrekonstruowano kilkaset eksponatów związanych z życiem ojca Stanisława, jego twórczością i z założonym przez niego zakonie.  Grafiki z tekstami uzupełniają multimedia z filmami i zdjęciami. Ekspozycja została podzielona na tematyczne sektory, pokazujące Świętego na tle dziejów Polski i Europy, a także historii Podegrodzia i Góry Kalwarii.

Listy o. Papczyńskiego, jego rękopisy, oraz dokumenty, które przetrwały wyłącznie w odpisach, zostały zrekonstruowane charakterem pisma Założyciela marianów, które się zachowało w akcie jego pierwszej profesji zakonnej. Literka po literce, komputerowo lub ręcznie, zostało odtworzonych m.in. pięć listów, dwa jego testamenty i akt uroczystych ślubów. Sporo artefaktów ma związek z królem Janem III Sobieskim, którego Święty spowiadał i któremu doradzał. Zobaczyć można także kowadło i przedmioty domowego użytku z miejsca urodzenia o. Stanisława, z Podegrodzia. Jest m. in. tabliczka szkolna z drewna i czarnego łupku wraz z rysikiem do pisania, używana w Polsce przez dzieci w pierwszych klasach w XVII w. Jest też decymka – Koronka 10 cnót Najświętszej Maryi Panny, którą marianie nosili przy pasach swoich  habitów, znaleziona podczas wykopalisk przy Wieczerniku, oraz dyscyplina ze sznurka do biczowania się, używana dawniej w zakonach, także u marianów. Do najcenniejszych artefaktów trzeba zaliczyć habit z trumny o. Papczyńskiego, wyjęty z trumny podczas ekshumacji w 2007 r. Na wystawie można zobaczyć wszystkie pisma autorstwa o. Stanisława a także jego pierwsze pieczęcie. Ekspozycję zamykają: relikwiarz o. Stanisława, projektu Czopowika, niesiony w procesji podczas uroczystości beatyfikacyjnej 16 września 2007 r., oraz prezentacja fotograficzna Zgromadzenia, które obecnie pracuje w 18 krajach świata.

Muzeum jest tak pomyślane, aby dzięki eksponatom i multimediom Święty „mówił” do współczesnego człowieka.

Kościół sanktuaryjny

Sanktuarium mieści się w Kościele Wieczerzy Pańskiej zwanym Wieczernikiem, który w XVII/XVIII wieku był częścią struktur sanktuaryjnych świętego miasta Nowa Jerozolima (dzisiaj Góra Kalwaria), zbudowanego na wzór Jerozolimy z czasów Chrystusa. Tutaj przez 24 lata (1677-1701) żył i pracował św. Ojciec Stanisław Papczyński, który za życia zyskał sobie miano zakonnika słynącego cudami. W tym kościele znajduje się Jego grób, do którego pielgrzymują wierni prosząc Boga o pomoc i ratunek w potrzebach duchowych i doczesnych. Kościół sanktuaryjny nosi też nazwę Opatrzności Bożej. Ta nazwa nawiązuje do spotkania św. Ojca Stanisława z bp Stefanem Wierzbowskim, na 2 tygodnie przed jego śmiercią, kiedy to założyciel Nowej Jerozolimy przekazał ojcu Stanisławowi w testamencie „Boża Opatrzność”. W opiece Bożej Opatrzności upatruje się fakt, że Wieczernik jako jedyny ocalał w stanie oryginalnym z XVII wiecznej Nowej Jerozolimy, pomimo że historia skazała go na unicestwienie. Marianki – to zwyczajowa nazwa posesji gdzie znajduje się Sanktuarium.

papczynski.pl