Ekspozycja stała składa się z działów: archeologicznego, geologicznego, etnograficznego, historycznego i działu pamięci narodowej.
Historia Muzeum Regionalnego w Iwanowicach zaczyna się w 1977 r. Powstała wówczas Izba Regionalna. Do otwarcia tej jednostki kulturalno – oświatowej przyczynił się Antoni Walaszczyk, ówczesny architekt gminny oraz wykopaliska archeologiczne prowadzone przez Jana Machnika – docenta archeologii PAN. Antoni Walaszczyk chciał aby niektóre eksponaty archeologiczne wydobyte z ziemi na iwanowickich polach pozostały w Iwanowicach. W tutejszej Izbie Regionalnej oprócz wykopalisk architekt postanowił umieścić stare sprzęty i narzędzia, już nie będące w użyciu, znajdujące się na strychach, w komorach i stodołach iwanowickich gospodarzy.
Antoniemu Walaszczykowi w działalności pomagali również miejscowi nauczyciele, którzy zachęcali uczniów, aby namawiali rodziców i dziadków do pozbywania się tych niepotrzebnych już w gospodarstwie przedmiotów, celem wyeksponowania ich jako skarbów przeszłości, świadczących o pracy i kulturze naszych przodków. Pomysł inżyniera A. Walaszczyka popierał Jan Jasiówka „Ogrodnik” miejscowy działacz społeczny, a przede wszystkim historyk samouk. Ówczesne władze gminne przekazały pod Izbę Regionalną budynek stojący w centrum Iwanowic, w którym niedawno jeszcze były sklepy i restauracja.
Z czasem władze gminne postanowiły ów stary budynek – w którym funkcjonowała Izba – wyburzyć. Na jego miejscu wybudowano stojący do dzisiaj budynek Poczty Polskiej. Po zakupieniu od gospodarza Tadeusza Jędrychowskiego zabytkowej karczmy, w czerwcu 1992 r. uroczyście otwarto placówkę kulturalno – oświatową pod nazwą Muzeum Regionalne, działające przy współpracy z krakowskim PTTK. Antoni Walaszczyk był kustoszem Muzeum do 1999 r.
gckib.iwanowice.pl
ZALOGUJ
