Długość Podziemnej Trasy Turystycznej wynosi obecnie 470 m. Najgłębsze wyrobiska znajdują się na głębokości 12 m.  Trasa udostępniona do zwiedzania stanowi część kilkukondygnacyjnych komór i chodników znajdujących się pod Starym Miastem. Ich powstaniu sprzyjała zalegająca na tym terenie gruba warstwa lessu. Drążone korytarze pełniły w minionych wiekach rolę składów kupieckich, w których przechowywano głównie wino, sól i śledzie. Służyły także jako schronienie w niebezpiecznych sytuacjach.

Zapotrzebowanie na podziemne magazyny było ogromne, co spowodowało, że osiągały one nawet 15 metrów głębokości. Po kilku wiekach, kiedy pozycja Sandomierza nie była już tak strategiczna, lochy odeszły w zapomnienie. Nieużywane i niezabezpieczone stały się przyczyną katastrof budowlanych. Na ratunek Starego Miasta pośpieszyli naukowcy z Akadami Górniczo – Hutniczej w Krakowie. Po zrealizowaniu specjalnego programu odzyskano obszar prawdziwego, kilkukondygnacyjnego labiryntu piwnic oraz korytarzy. Część wyrobisk musiała zostać zlikwidowana ze względów konstrukcyjnych. Z pozostałych odcinków utworzono Podziemną Trasę Turystyczną.

Każda z piwniczek/komór ma swoją nazwę, która stanowi nawiązanie do historii Sandomierza. Drążone przez wieki liczne korytarze oraz komory związane są z wieloma sandomierskimi tajemnicami i legendami. Najsłynniejsza z nich opowiada o sandomierskiej bohaterce Halinie Krępiance, która kosztem własnego życia uratowała miasto przed oblegającymi je Tatarami. Szczegółów legendy można wysłuchać podczas zwiedzania lochów.

Wejście do Podziemnej Trasy Turystycznej znajduje się na dziedzińcu Kamienicy Oleśnickich (Rynek 10).

Zwiedzający Podziemną Trasę Turystyczną mogą usłyszeć fragment nagrania legendy o Halinie Krępiance oraz zobaczyć salę katowską, narzędzia tortur, wystawę porcelany AS Ćmielów, projekty rzeźb Karola Badyny, wystawę poświęconą winiarstwu sandomierskiemu, narzędzia związane z pracą górników.

www.sandomierskiepodziemia.eu