Muzeum założone zostało w 1977 roku przez Annę i Tadeusza Pabisów, byłych pracowników przemysłu naftowego.

Działalność pisarska - Anny i Tadeusza Pabisów - to 25 wydań książkowych, ponad 250 artykułów opublikowanych w różnych czasopismach krajowych i regionalnych, wiele spotkań ze społecznością szkolną, ze studentami, naftowcami, turystami oraz liczne wystąpienia radiowe i telewizyjne.

Coraz bogatszy jest zbiór druków zwartych, czasopism, dokumentów źródłowych, map, szkiców i fotografii.  Należy sądzić że Muzeum to stanie się poważnym ośrodkiem badań historycznych   i dostarczycielem materiałów dla badaczy dziejów kopalnictwa naftowego świadczących o kolebce tegoż przemysłu.

O pochodzeniu ropy w tym rejonie świadczą wielokrotne wzmianki historyczne. Jedna z najstarszych wzmianek pochodzi z 1530 r., kiedy to Seweryn Bonar, podskarbi króla Zygmunta Starego, burgrabia krakowski i starosta Biecki, szukając złota we wsi Ropa, natknął się na ropę, która zalała mu kopalnię. Za czasów Jana Kazimierza i jego następców wiedziano w Rzeczypospolitej o wyciekach ropy w rejonie gorlickim. Grunty sołtysie nadawano zasłużonym w wojnach z prawem zbierania oleju skalnego  na powierzchni ziemi w Męcinie Wielkiej.

Na pograniczu wsi Siary i Sękowa istniały już w 1791 r. studnie ropne, dzierżawione i eksploatowane przez chłopów pańszczyźnianych od właściciela pól Jana Wybranowskiego.

W styczniu 1852 r. książę Stanisław Jabłonowski założył w "Pustym Lesie" w Siarach k. Gorlic pierwszą  na świecie kopalnię ropy naftowej.  Sprowadził zawodowych górników ze Śląska, ludzi obeznanych z kopaniem szybów. W lipcu 1852 r. dostał Jabłonowski szybem kopanym "Stanisław"  w głębokości 12 sążni obfity przypływ ropy naftowej, a w pierwszych dniach września odbył się komisyjny odbiór szybu przez kompetentne władze górnicze   z  udziałem wykształconego mierniczego - geodetę pana ck. Hompscha oraz inspektora zwanego wówczas ck. Radcą Górniczym  - pana Haleczkę .Jabłonowski kopał następne szyby: "Eustachy" , "Kajetan", "Grzegorz", "Mikołaj", "Józef" , "Jan" i "Nowy".

W Kobylance k. Gorlic posiadał książę Stanisław Jabłonowski fabrykę asfaltu, w której w trakcie produkcji asfaltu otrzymał naftę nadającą się do oświetlenia. W 1853 r. rozwinięto na szeroką skalę akcję poszukiwawczą ropy naftowej, obejmującą równocześnie pięć miejscowości w rejonie Gorlickim, co zostało ogłoszone w ogólnokrajowej prasie (Gazecie "Czas" wychodzącej od 1848 r. w Krakowie), w cyklu artykułów o pozytywnych wysiłkach poszukiwań ropy naftowej oraz podsumowanie galicyjskich władz górniczych, które oceniając wielkość odkrytych zasobów w skali Monarchii stwierdziły, że - największe zasoby i centrum powstającego przemysłu naftowego znajdują się w rejonie Gorlickim, a prasa - kwitując tę opinię - gratuluje twórcy tego przemysłu, księciu St. Jabłonowskiemu.