Zespół pałacowo - parkowy to XIX - wieczny obiekt, wykonany na zamówienie Józefa hrabiego Hornowskiego. Pierwotnie był to parterowy budynek z kolumnowym portykiem, którego budowę zakończono w 1830 roku.
W trakcie późniejszej rozbudowy, realizowanej w latach 1852-1854 według projektu i pod nadzorem czołowego architekta epoki Bolesława Pawła Podczaszyńskiego, wykonano dwa piętrowe ryzality i frontowy portyk z żeliwnymi kolumnami. Wnętrza utrzymane były w typowym dla XIX wieku stylu neogotyckim.
Pałac Łochów
Należał kolejno do znamienitych polskich rodów arystokratycznych: Hornowskich, Downarowiczów, Zamoyskich i Kurnatowskich, a jego rozwój był bezpośrednio związany z budową linii kolejowej Paryż-Petersburg. Zdzisław hrabia Zamoyski, syn Andrzeja (1842-1925), był właścicielem, który intensywnie rozbudował folwark.
Od roku 1913 właścicielami majątku zostali Elżbieta hrabina Zamoyska - córka Zdzisława i jej mąż Eryk hrabia Kurnatowski. W dwudziestoleciu międzywojennym majątek został częściowo podzielony. Właściciele byli znawcami i hodowcami koni. Pozostali w pamięci, jako dobrzy gospodarze, organizatorzy wyścigów konnych i polowań w pobliskich lasach. Po roku 1945 majątek przejęło państwo. W pałacu zamieszkali robotnicy rolni, urządzono świetlicę i zlokalizowano pocztę.
Budynek został zdewastowany, rozebrano część obiektów. Z dawnej świetności pozostały fragmenty ozdobnych parkietów, stiuki, część kominka oraz piec kaflowy z ozdobnym szczytem w Sali Muzycznej. Z losami Pałacu związany był nasz zasłużony wieszcz - Cyprian Kamil Norwid. Babka poety, Anna z Sobieskich Zdzieborska i Józefa Hornowska były siostrami. Norwid bywał częstym gościem u wujostwa, tutaj na łonie przyrody czerpał inspirację dla swojej twórczości.
Pierwotnie do zespołu pałacowo-parkowego Pałac Łochów należały budynki:
W miarę rozbudowy zostały dodane: