Zapraszamy na kolejny wykład z cyklu „(Nie)zapomniane. Historia kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku realizowanego w ramach projektu Badanie strat wojennych – Muzeum Rzemiosł”. Muzeum Narodowe w Gdańsku jest kontynuatorem działającego w tym samym budynku do 1945 roku Muzeum Miejskiego w Gdańsku (Stadtmuseum Danzig). Dzisiejsze muzeum ukształtowała polsko-niemiecka historia. Podczas spotkań cofniemy się w czasie i poznamy historię obu instytucji oraz losy wspaniałych zabytków z jej kolekcji.

Magdalena Podgórzak – Nowy, dawny obiekt w zbiorach Pracowni Ceramiki. Niezwykła historia pewnej filiżanki

Jednym z ostatnich nabytków Muzeum Narodowego w Gdańsku jest piękna złocona filiżanka, upamiętniająca ważną dla Gdańska uroczystość z 1851 roku. Jak głosi inskrypcja na spodku, została wykonana z okazji obchodów 500-lecia istnienia Bractwa Strzeleckiego, podczas których na terenie Parku Strzeleckiego otwarto nową siedzibę bractwa – Dom Strzelecki (niem. Schützenhaus). Został on przedstawiony na świetnie zachowanej, ręcznie malowanej dekoracji naczynia. W przedwojennych zbiorach pod numerem Kgm 4069 a,b znajdowała się filiżanka z tym samym przedstawieniem, ale do dzisiaj przetrwał jedynie spodek opatrzony identycznym, ledwie czytelnym napisem.

Usytuowany u podnóża Góry Gradowej Ogród Strzelecki od połowy XIX w. był bardzo chętnie odwiedzany przez mieszkańców, zwłaszcza podczas licznie organizowanych tam koncertów, bali, wystaw czy pokazów. Niestety, po II wojnie światowej jeden z najstarszych gdańskich ogrodów publicznych, wraz ze swoją reprezentacyjną siedzibą, bezpowrotnie zniknął z mapy miasta i uległ zapomnieniu.

Jeśli macie ochotę obejrzeć z bliska to niezwykłe naczynie i poznać historię miejsca, z którym jest związane, zapraszamy na wykład Magdaleny Podgórzak, kustoszki Pracowni Ceramiki i Szkła OSD.

Wykłady są częścią projektu „Badanie strat wojennych – Muzeum Rzemiosł. Muzeum Rzemiosła Prowincji Prusy Zachodnie” (Westpreussisches Provinzial Gewerbe Museum) zostało powołane do życia w Gdańsku 28 grudnia 1881 roku. Na siedzibę muzeum wybrano dawny klasztor franciszkański, w którym mieściły się także Królewska Szkoła Sztuki i Rzemiosła (Königliche Provinzial-Kunst- und Gewerbeschule), oraz Muzeum Miejskie (Stadtmuseum). W ten sposób zabytki dawnego rzemiosła miały stanowić pomoc dydaktyczną dla uczniów szkoły a jednocześnie być uzupełnieniem zbiorów sztuki gromadzonych przez Muzeum Miejskie. Od 1912 roku oba muzea posiadały wspólne kierownictwo i administrację, zaś w 1919 roku utworzyły Gdańskie Zbiory Sztuki.