Wystawa udostępniona została w nowym budynku kuźni, w kompleksie XIX-wiecznych zabudowań byłego folwarku w Szreniawie. Nowy budynek kuźni, podobnie jak to miało miejsce od połowy XIX wieku w folwarkach, jest murowany z cegły i łączony wiatą, z murowanym również z cegły, budynkiem stelmacharni. Takie umiejscowienie warsztatów pracy właśnie tych dwóch rzemieślników nie jest przypadkowe, gdyż obaj rzemieślnicy z sobą ściśle współpracowali a kowale podobnie jak kołodzieje (z języka niemieckiego zwani też stelmachami, stąd stelmacharnia na określenie warsztatu pracy rzemieślnika), stanowili najliczniejsza grupę rzemieślników pracujących niegdyś na zasadzie kontraktu, na potrzeby majątków ziemskich (folwarków, dworów). Tak było również w przypadku majątku w Szreniawie.
Założeniem aranżacji wystawy było połączenie przeszłości – aspekt historyczny wystawy, z teraźniejszością – interaktywna wystawa stała i multimedialne środki wyrazu. Historia rzemiosła zawarta została w prezentowanych, często XIX- wiecznych obiektach muzealnych tj. w narzędziach i sprzęcie stanowiących niegdyś wyposażenie warsztatu kowala, jak również w prezentowanych konkretnych wyrobach – efektach pracy kowala Kowal, którego pozycja we wsi była społecznie i materialnie wysoka, przez wieki był głównym wytwórcą, konserwatorem narzędzi rolniczych i innych przedmiotów metalowych np. siekier, gwoździ, łańcuchów i ich głównym dostawcą na rynek wiejski. Do obowiązków kowala należało także gięcie i zakładanie obręczy na koła oraz na gotowe wyroby bednarskie. Niejednokrotnie wykonywał dzwonki zakładane zwierzętom. Kowal zajmował się też podkuwaniem koni.
Wystawa ma również charakter stałej wystawy interaktywnej. W trakcie zwiedzania ekspozycji, zwiedzający mogą m.in. wirtualnie zapoznać się z historią rzemiosła i efektami pracy kowala. Archiwalne filmy o kowalstwie obejrzeć można na urządzeniach multimedialnych znajdujących się w pobliskiej stelmacharni. Ponadto kuźnia wyposażona jest w kompletny sprzęt i narzędzia stanowiące niegdyś wyposażenie nieistniejącej już kuźni w Cichowie – wsi obecnie w pow. kościańskim, woj. wielkopolskie (np. pochodzące z XIX wieku: sercowaty miech kowalski i kowadło dwurożne), którymi posługuje się kowal podczas prezentacji swej ciężkiej pracy.
/Hanka Wawruch/