„Żyli wśród nas…” – pamięci tych, którzy odeszli – myśl ta stała się inspiracją dla władz miasta, z inicjatywy których w 2008 r. powstała wystawa. Muzealna izba pamięci ukazuje dzieje tej społeczności w Łowiczu. W okresie międzywojennym mieszkało tu ok.4500 osób pochodzenia żydowskiego, co stanowiło 30% wszystkich mieszkańców miasta. Mieli swoje szkoły, synagogę, wydawali gazety, czynnie angażowali się w życie społeczności lokalnej. Zajmowali się przede wszystkim rzemiosłem i handlem. Zagładę tej społeczności przyniosła II wojna światowa. W 1940 r. Niemcy utworzyli w centrum miasta getto, a w niedalekich Małszycach i Kapitule obozy pracy przymusowej. Likwidacja getta rozpoczęła się na przełomie lutego i marca 1941 r. Większość osób wywieziono do Warszawy, skąd trafili do obozów śmierci. Ostatni Żydzi opuścili Łowicz jesienią 1942 r. Zniszczona została neogotycka synagoga.
Wystawa prezentuje materiały archiwalne, książki z Biblioteki Żydowskiej, wśród eksponatów zobaczyć można m.in. świeczniki chanukowe, wyroby fabryki naczyń kamionkowych Weksteina, działającej w Łowiczu od końca lat 70. XIX w. do 1939 r. oraz macewy z cmentarza żydowskiego, użyte po wojnie do budowy Pomnika Wdzięczności Armii Radzieckiej. Pomnik został zdemontowany w 1991 r., a macewom przywrócono ich dawne miejsce, dwie z nich trafiły do łowickiego muzeum.
ZALOGUJ