Tytuł wystawy nawiązuje do słów zawartych w wiadomości sporządzonej w kwietniu 1943 r. przez 12 żydowskich rzemieślników przetrzymywanych na terenie ośrodka zagłady Kulmhof. Wystawa jest próbą monograficznego przedstawienia dziejów obozu śmierci Kulmhof, ze wskazaniem na jego wyjątkowość w odniesieniu do polityki realizowanej względem Żydów na ziemiach okupowanej Polski. Szczególną rolę odgrywają tutaj relacje i świadectwa ofiar, przede wszystkim żydowskich więźniów zmuszanych do pracy na terenie obozu, a także innych naocznych świadków, również nazistowskich oprawców. Wyjątkowa jest również rola prezentowanych artefaktów – świadectw ziemi, pozyskanych w trakcie wieloletnich badań archeologicznych. To zarówno drobne osobiste przedmioty, które w ostatnią drogę zabrały ze sobą ofiary, jak i te, które odsyłają bezpośrednio do sprawców zbrodni.
Wystawa została zrealizowana w ramach zadania „Opieka nad Miejscem Pamięci w Chełmnie i Żabikowie”, które dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz dotacji celowej Samorządu Województwa Wielkopolskiego.
Otwarciu wystawy towarzyszyło upamiętnienie 78. rocznicy transportu Żydów z getta w Kole do pierwszego na ziemiach okupowanej Polski, niemieckiego ośrodka natychmiastowej śmierci Kulmhof.
Autorzy wystawy, Andrzej Grzegorczyk (scenariusz i kurator), Wawrzyniec Kozicki (oprawa plastyczna i wizualna).