Z pierwotnego wyposażenia pałacu zachowały się jedynie 2 płyty kominkowe z Gryfem Branickich i Ciołkiem Poniatowskich, które prezentowane są w dawnych apartamentach Branickich, tam też znajdują się portrety właścicieli rezydencji oraz osób z nimi związanych: królów Augusta III i Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz generała Stanisława Mokronowskiego.

Obecna ekspozycja muzealna jest wypadkową pomiędzy wyglądem XVIII i XIX-wiecznych wnętrz mieszkalnych a wymogami wystawienniczymi. Parter zajmuje ekspozycja mebli, obrazów i drobnych wyrobów rzemiosła artystycznego, mieszczących się w ramach chronologicznych XVIII wieku. Piętro (o odmiennym od oryginalnego podziale wnętrza) zawiera kolekcję mebli polskich, w stylu francuskim i angielskim, z przełomu XVIII/XIX wieku oraz I połowy XIX wieku.

Ekspozycję uzupełniają liczne rzeźby, wyroby ze szkła i porcelany słynnych wytwórni europejskich, zegary, świeczniki i dywany.

Westybul
Oryginalny wygląd sień pałacowa zawdzięczała figurze Murzyna trzymającego latarnię. Obecnie wyposażenie wnętrza stanowią masywne meble z drewna dębowego utrzymane w barokowej stylistyce.

Garderoba
W wystroju zaznaczony został skromniejszy charakter tego wnętrza w porównaniu z apartamentami paradnymi. Dominuje tu jeszcze konserwatywny barokowy styl, charakterystyczny m.in. dla słynnych mebli kolbuszowskich.

Pokój Jaśnie Pana
Pomieszczenie to będące sypialnią pana domu pełniło też rolę pokoju przeznaczonego do pracy i przyjmowania gości. Oprócz mebli z II połowy XVIII wieku prezentowane tu są obecnie wyroby z fajansu, w tym słynne fajanse z Delf.

Przedpokój
Zwany też antyszambrem pełnił rolę poczekalni. Zwraca uwagę komoda będącą kopią słynnej szafki na kolekcję antycznych medali wykonanej dla króla Ludwika XV i porcelana z popularnymi motywami kwiatów i dzieci.

Salon
Jest to największa sala w pałacu, która służyła za paradne pomieszczenie recepcyjne. Do reprezentacyjnego charakteru sali nawiązują umieszczone pomiędzy oknami duże lustra na konsolach i portrety właścicieli pałacu.

Pokój Jaśnie Pani
Pomieszczenie to pełniło funkcję sypialni pani domu, tu przyjmowała ona również wizyty. Pokój urządzony jest meblami w stylu Ludwika XVI, serwantce porcelana słynnych wytwórni europejskich.

Gabinet
To niewielkie wnętrze pełniło rolę pokoju wypoczynkowego. Kameralny nastrój tworzą meble o bardziej osobistym charakterze: malowany damski sekretarzyk, wygodny fotel i chiński parawan pokryty laką.

I piętro

Hol
Wyposażenie stanowią meble w stylu empire, charakterystyczne dla epoki Cesarstwa Napoleona I. Polską wersja tego stylu nosi nazwę stylu Księstwa Warszawskiego.

Sala Zielona
Zgromadzone zostały tu obiekty, które odzwierciedlają tendencje klasycyzujące w sztuce. Obrazy, rzeźby, dekoracja mebli i wyrobów rzemiosła artystycznego nawiązują do sztuki antycznej.

Salon
Pomieszczenie to jest urządzone meblami z I połowy XIX w. w stylu Ludwika Filipa i biedermeier. Uzupełniają obrazy ze scenami rodzajowymi, brązy i wyroby szklane z terenów Polski, Śląska, Czech i Niemiec.

Salonik
W aranżacji saloniku znalazło swoje odbicie typowe dla polskich wnętrz zgromadzenie w jednym pokoju mebli w różnych stylach. Dopełnienie stanowią obrazy o popularnej w II połowie XIX wieku tematyce.

Sala Angielska
Ostatnie wnętrze przeznaczone zostało na odrębną prezentację klasycznego meblarstwa angielskiego. Na ścianach znajdują się miedzioryty wg fresków Rafaela Santi na Watykanie.