Dorobek Mieczysława Kościelniaka jest bardzo zróżnicowany, nie sposób go zaszufladkować. Artysta posiadł umiejętność operowania rozmaitymi technikami graficznymi i malarskimi. Z ogromną swobodą sięgał po różne style graficznej i malarskiej wypowiedzi - obok szkiców ołówkiem tworzył zamaszyste prace piórkiem i gwaszem, obok gładkich i laserunkowo wykończonych dzieł bliskich XIX-wiecznemu realizmowi wykonywał prace o strukturze impasto, obok kompozycji budowanych konturem i płaską plamą koloru malował również obrazy nawiązujące do impresjonizmu, ekspresjonizmu, fowizmu i pointylizmu. Na uwagę zasługuje ponadto bogactwo podejmowanych tematów, które przenosi widza w czasie i przestrzeni: do polskich miast i starożytnych ruin, sal koncertowych i gabinetów muzycznych, pracowni XVll-wiecznych mistrzów malarstwa i baraków KL Auschwitz, a nawet na peryferia wyobraźni i sennych majaków.

Trzon ekspozycji stanowią dzieła z prywatnej kolekcji członków rodziny Mieczysława Kościelniaka. To dzięki zaangażowaniu państwa Joanny i Romana Szczepaniaków oraz panów Cypriana Kościelniaka i Piotra Kościelniaka wystawa doszła do skutku w takiej właśnie postaci.

Kuratorką wystawy jest Joanna Stoklasek-Michalak.

Joanna Stoklasek-Michalak - historyczka sztuki (Uniwersytet Wrocławski, 2002) i absolwentka Akademii Dziedzictwa (Międzynarodowe Centrum Kultury i Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, 2018), projektantka wnętrz, muzealniczka i poetka. Od 2010 r. związana z Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku. Autorka scenariuszy i aranżacji kilkunastu wystaw, w tym: Tu i teraz. Opowieści o Japonii; Malownicza Ziemia Kłodzka; Oczy czasu. Zegary w zbiorach Muzeum Ziemi Kłodzkiej; Sportretowani. Historie kostiumem opowiedziane; Reminiscencje wycięte (twórczość Ewy Konikowskiej); Autoportret AKTualny (malarstwo Joanny Kaucz), czy cieszącej się dużą popularnością wystawy Martwa natura jak żywa, która odwiedziła kilka muzeów, w tym również MOZK (2017). Ponadto autorka kilkunastu artykułów popularnonaukowych z dziedziny regionalnej sztuki, dziedzictwa kulturowego i muzealnictwa (publikacje w Zeszytach Muzeum Ziemi Kłodzkiej i w wydawnictwach pokonferencyjnych: Silesia Jesuitica. Kultura  i sztuka zakonu jezuitów na Śląsku i w hrabstwie kłodzkim 1580-1776, red. D. Galewski, Wrocław 2011; Miejsca – nie miejsca? Muzea wobec zmian społecznych, Państwowe Muzeum Archeologiczne 2021, Wokół Twierdzy Kłodzko. 1000 lat historii w cieniu wojen, red. T. Przerwa i J. Jędrysiak,  Wrocław 2022), a także autorka licznych recenzji wystaw artystycznych i muzealnych dla regionalnych czasopism.