Artysta reprezentujący nurt folklorystyczno-ekspresjonistyczny w sztuce Młodej Polski i pedagog, wykładający na najważniejszych uczelniach artystycznych w Polsce.

Urodzony w Delatynie nad Prutem, niedaleko Stanisławowa, w latach 1887-1900 mieszkał i uczył się we Lwowie, gdzie po zdanej maturze i odbyciu obowiązkowej służby wojskowej rozpoczął studia prawnicze. W ich trakcie przeniósł się do Krakowa i zapisał się na Akademię Sztuk Pięknych. Studiował w latach 1900-1906 pod kierunkiem Józefa Unierzyskiego i Leona Wyczółkowskiego, następnie kontynuował naukę w paryskiej Académie Julian.

Po ukończeniu studiów wrócił do Lwowa, gdzie poznał Wilmę (Wilhelminę) Gayer Freinn von Ehrenberg, z którą ożenił się 14 lipca 1908 roku. Mieli dwoje dzieci: Fryderyka (1911-1922) i Marię (1923-2008). W latach 1912-1919 Fryderyk Pautsch wykładał malarstwo dekoracyjne w Królewskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego we Wrocławiu. W okresie I wojny światowej, jako poddany cesarza Franciszka Józefa I został powołany do wojska. Służył w charakterze malarza dokumentalisty. Po zakończeniu wojny, w 1919 r. wraz z rodziną przeniósł się do Poznania - kierował tam Szkołą Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego. Następnie został mianowany profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie dwukrotnie sprawował też urząd rektora. Zmarł w Krakowie, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Wśród najważniejszych nurtów w malarstwie artysty wymienić możemy portret, sceny z życia Hucułów oraz pejzaże, pojawiają się także przykłady martwych natur. Osobną, dość liczną grupę stanowią sceny wojenne.

Twórczość Fryderyka Pautscha z Muzeum Archidiecezjalnym Kardynała Karola Wojtyły łączy postać Ojca Świętego Jana Pawła II – to właśnie jemu córka artysty, dr Maria Pautsch, przekazała ponad 400 obrazów swojego ojca, wraz z wyposażeniem jego pracowni i licznymi przedmiotami osobistymi. Z kolei Papież za pośrednictwem Sekretariatu Stolicy Apostolskiej ofiarował ten niezwykły zbiór Muzeum Archidiecezjalnemu w Krakowie.