Sejneńszczyzna to region wielu kultur, obfitujący w liczne zabytki kultury materialnej. Istniejąca od niedawna sala etnograficzna jest miejscem, w którym ślady owej wielokulturowości można dostrzec. Zachęcamy zarówno do zapoznania się z naszymi zbiorami, jak i również wzbogacenia ich o kolejne eksponaty.
Pierwszymi mieszkańcami tych terenów byli Jaćwingowie – lud koczowniczo-pasterski. Legendarna jaćwieska waleczność nie ocaliła ich przed klęską. Trwające ponad wiek wyprawy polskie, litewskie, ruskie i krzyżackie doprowadziły do skrajnego wyniszczenia jaćwieskich plemion. Część ludności jaćwieskiej, której nie udało się wysiedlić, powoli asymilowała się z osiedlającą się na tych terenach ludnością polską i litewską. W XVI wieku pojawili się tu Tatarzy, uprawiający ziemię. Zaś w 1768 roku, w celu ożywienia handlu, dominikanie zezwolili osiedlać się Żydom – w niektórych okresach stanowili oni nawet 50-70 procent mieszkańców Sejn, a gmina żydowska szczyciła się znanymi rabinami. Pod koniec XVIII wieku pojawiły się na Sejneńszczyźnie grupy ludności rosyjskiej – staroobrzędowcy, szukający schronienia przed religijnymi prześladowaniami w carskiej Rosji. Wraz z nasilającą się rusyfikacją osiedlać się tu zaczęli również Rosjanie, a wskutek germanizacji – Niemcy.
Ta różnorodność mieszkańców Sejneńszczyzny wpłynęła bardzo wyraźnie na miejscową kulturę, tradycje, obyczaje i codzienne życie. Dlatego warto na eksponaty z sali etnograficznej spojrzeć nie tylko przez pryzmat upływającego czasu, ale również poszukać wpływów różnych - współistniejących obok siebie - kultur.
ZALOGUJ
