W czterech salach sejneńskiego klasztoru prezentowanych jest blisko 60 obrazów. Najstarszy z nich „Ostatnia Wieczerza” pochodzi z 1623 roku. Pozostałe obrazy powstały w XVIII i XIX wieku. Dla ułatwienia zwiedzający mają informacje o obrazach w języku polskim, angielskim i litewskim.

Wystawa prezentuje polskie dawne ludowe i cechowe malarstwo religijne na przestrzeni XVII – XIX wieku. Prezentowane obrazy są namacalnym świadectwem dawnej pobożności, codziennych i świątecznych obyczajów polskiej kultury. Przywożone z pielgrzymek, kupowane na odpustach, stanowiły najważniejszy element wystroju wiejskiej izby lub domu. Święte obrazy wraz z bochnem chleba były wnoszone jako pierwsze do nowego domu. Obraz święty w wielu regionach był obowiązkowym prezentem ślubnym, chronił dom przed pożarem, wynoszony w uroczystych procesjach miał zapewnić  bogate plony. Objęte szczególną troską, dekorowane kwiatami i wycinanymi z kolorowego papieru ozdobami, stanowiły często centralny punkt w domu. Bogato dekorowane, kolorowe święte obrazy nie miały jednak jako główne zadanie cieszyć oko odbiorcy piękną kompozycją, walorami czysto estetycznymi, które podziwiamy w klasycznym malarstwie. Ich główny cel był zgoła inny w świecie, w którym religijność była mocno zrośnięta z życiem codziennym. Stanowiąc swoisty pomost pomiędzy sferą sacrum a codziennym życiem, prezentowane obrazy przepełnione są modlitwami, prośbami i oczekiwaniami ich poprzednich właścicieli. To za pośrednictwem takich obrazów modlono się: o szczęśliwy powrót męża lub syna z wojny, o pomyślność dla emigrującego za ocean syna, o przetrzymanie głodu lub zarazy, o szczęśliwy poród czy wyzdrowienie i wszelką ludzką pomyślność. Te modlitwy naszych przodków nadają tym szczególnym obrazom swego rodzaju moc i tajemnicę.

Prezentowane obrazy pochodzą z ziem polskich lub kulturowo związanych z polską kulturą takich jak dolny czy górny Śląsk, czy kresy wschodnie. Większość prac pochodzi z XVIII i XIX wieku. Wystawa ta pokazuje również jak wielką rolę w utrzymaniu tradycji, kultury, tożsamości miał Kościół, przy braku polskich instytucji państwowych. Zwiedzając wystawę mamy możliwość obejrzenia obrazów z Częstochowy, Gidel, Żywca, Leżajska, Rzeszowa, Kalisza, Raciborza, Kodnia, Wilna, Berdyczowa i wielu innych nie określonych z nazwy miejsc. To z tej a nie innej kultury i tradycji wyrosły następne pokolenia i w konsekwencji my.

Do zwiedzania serdecznie zapraszają:
Barbara i Marcin Błaszczykowie, właściciele kolekcji oraz
Sejneńskie Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, gospodarze kolekcji