Wystawa „W zaułku historii” zlokalizowana jest w tzw. Domu Mrongowiusza, usytuowanym na północno-zachodnim odcinku średniowiecznych murów obronnych. Początkowo budynek pełnił rolę baszty, która z czasem została zaadaptowana na pomieszczenia mieszkalne. Datę adaptacji budynku upamiętniono wyrytym na belce stropu napisem: RENOVATUM AO 1684 oraz pod okapem dachu ANNO 1684. W XVIII w. budynek służył jako szkoła i jednocześnie mieszkanie nauczyciela.  To właśnie w nim w 1764 r. urodził się Krzysztof Celestyn Mrongowiusz, znakomity filolog, językoznawca, tłumacz, nauczyciel, pastor. Efekty jego pracy są dziś częścią polskiego i europejskiego niematerialnego dziedzictwa kulturowego.

Na wystawę składają się dwie tematycznie osobne ekspozycje: wystawa prezentowana w pomieszczeniu na parterze poświęcona Krzysztofowi Celestynowi Mrongowiuszowi, której kuratorem jest kustosz Monika Sabljak-Olędzka i druga, prezentowana na piętrze, poświęcona materialnemu dziedzictwu, którego częścią są średniowieczne obiekty architektury należące do Muzeum w Olsztynku (kościół, baszta i fragment murów obronnych). Jej kuratorem jest starsza kustosz Wiesława Chodkowska. Aranżację plastyczną i wykonanie ekspozytorów zlecono firmie artmontage.pl – Studio Alena Trafimava.

Wystawę poświęconą Mrongowiuszowi zaprezentowano na współczesnych ekspozytorach obrazujących przedmioty codziennego użytku, jakimi są meble. Ekspozytory wykonano ze sklejki, z zachowanym naturalnym jasnym kolorem drewna. Na prostych bryłach schematycznie zaznaczono kontury mebli, wzbogacając większość z nich w edukacyjne zadania. Ekspozycja ma charakter interaktywny, a informacje o bohaterze wystawy zostały podane w sposób nietypowy, angażujący odbiorcę do aktywnego odkrywania.

Wystawa na piętrze została pomyślana jako wnętrze pracowni projektowej. Centralną część pomieszczenia stanowi ekspozytor wyobrażający duże biurko z deską dla projektanta. Umieszczone są na nim lampy kreślarskie, przekładnica, a obok stoją obrotowe stołki. Zwiedzający może zapoznać się z rysunkami technicznymi przedstawiającymi średniowieczne obiekty należące do Muzeum. Kopie rysunków technicznych ułożone są w szufladach biurka. Zaglądając do nich, poznajemy kolejne etapy przebudowy obiektów. Wszystkie rysunki można rozkładać na podświetlanym blacie i kopiować, w tym celu na blatach przygotowano kartki i ołówki. Uzupełnieniem dokumentacji graficznej jest dokumentacja fotograficzna rozmieszczona na stelażach – odpowiednio do każdego z tematów. Elementem uzupełniającym jest ekspozycja cegieł pochodząca z prywatnej kolekcji. Znajdują się w niej cegły lub ich fragmenty datowane od czasów średniowiecza do współczesności.