Okazała dwutraktowa wiejska chałupa zbudowana z bali modrzewiowych o konstrukcji zrębowej, ufundowana przez Mariannę i Mikołaja Marchewków. W narożach belki łączone na nakładkę, szpary między belkami utykane mchem. Zrąb osadzony na podmurówce kamiennej, dostosowanej do ukształtowania terenu, z  piwnicą dostępną z zewnątrz oraz z przylegającą wozownią. Dach czterospadowy kryty słomą z dwoma okienkami doświetlającymi strych, kalenica i okap dachu wzmocnione gontem. Od frontu dwie obszerne izby, z tyłu komora i pomieszczenie dawnej stajni przerobione na początku XX wieku na kuchnię. W izbach oryginalne wyposażenie pozyskane wraz z budynkiem. Ekspozycja izby paradnej urządzona meblami wzorowanymi na dworskich, które podkreślają rangę, pozycję majątkową i aspiracje gospodarza. Ozdobą izby jest stół z intarsjowanym blatem, w stylu mebli kolbuszowskich. Na komodzie ludowa  rzeźba z pocz. XX wieku, przedstawiająca „Chrzest Chrystusa w Jordanie”, obok dwie  „palmy” z bibułkowych kwiatów,  dekorujące domowy ołtarzyk. Na ścianach duża ilość obrazów świętych świadczących o pobożności, a zarazem o bogactwie. Oznaką zamożności i dumą gospodyni były, piętrzące się na łóżku poduszki w bogato haftowanych  poszewkach. Nad skrzynią wisi fotograficzny portret Mikołaja Marchewki. Na środkowej belce tragarzowej widnieje napis fundacyjny: „Pobłogosław Boże to moie mieszkanie zachowy ognia święty Floryanie d 25 Lipca 1862 roku Dałeś mi Boże Ztwoiey Opatrzności dajże i temu który mi zazdrości”, „Umar Jezus Na Krzyżu tak bardzo zraniony Dla Ciebie Grzeszniku żebyś był zbawiony”  „Kto wtem dom mieszalnikiem Pamiętay abyś był Matky Boskiey miłośnikiem” „Fondatorowie Mikołay y Mariana Marchewkowie”.

Izba po drugiej stronie sieni urządzona meblami chłopskimi. Malowany w kwiaty kredens i skrzynię do przechowywania kobiecego stroju krakowskiego zwyczajowo wnosiły w posagu córki zamożnych gospodarzy. Na manekinie przy kołysce odświętny strój krakowski, był noszony na  przełomie XIX/XX wieku, we wsiach na terenie gminy Babice. Obszerna komora z oknem służyła do spania dla starszych córek. Na jej wyposażeniu oprócz skrzyń, łóżka i malowanej szafy znajduje się duży magiel. W sieni szerokie trzony kominowe (spędzane) z łukowym sklepieniem. W nich umieszczone jest palenisko dla pieca grzewczego stojącego w izbie paradnej oraz wnęka paleniska kuchni letniej. Na ekspozycji w sieni zobaczyć można stępę przysiadkową, żarna, koryto na świnię, czy stągiew na wodę.