Na wystawę składa się ponad 300 prac rzeźbiarskich, malarskich, szkiców, plakiet, medali z lat 1971– 2023, spiętych tytułem Introversus – Extraversus – Ukryty wymiar.

Celem realizowanej od 2012 roku „Przestrzeni dla sztuki” jest prezentacja wybitnych artystów i zarazem pedagogów z kręgu Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Pomysłodawcą projektu jest prof. dr hab. Jerzy Hausner, przewodniczący Rady Programowej Open Eyes Economy Summit i inicjator Open Eyes Art Festival. Głównym organizatorem pozostaje Nowohuckie Centrum Kultury i jego dyrektor Zbigniew Grzyb, a partnerami od początku są Akademia Sztuk Pięknych oraz Agencja Artystyczna GAP, współpracująca z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie.

Bohaterami dotychczasowych edycji było dziewięcioro znakomitych twórców: Paulin Wojtyna, Janina Kraupe, Janusz Tarabuła, Stefan Gierowski, Leszek Misiak, Franciszek Bunsch, Ryszard Otręba, Teresa Kotkowska-Rzepecka i Jacek Waltoś. Ekspozycje, mające charakter przeglądowy, odbywają się równolegle w przestrzeniach galeryjnych ASP, UEK i NCK. Wystawom każdorazowo towarzyszy obszerny katalog. Od kilku lat wydarzenie wpisane jest w program Open Eyes Art Festival.

Dziesiąta edycja „Przestrzeni dla sztuki” po raz pierwszy w historii cyklu poświęcona jest dwojgu twórców – Krystynie Nowakowskiej i Jerzemu Nowakowskiemu, wybitnym artystom rzeźbiarzom, a od prawie pięćdziesięciu lat małżeństwu. Oboje są absolwentami krakowskiej ASP, w której też prof. Jerzy Nowakowski przez długie lata był pedagogiem. Wystawa Krystyny i Jerzego Nowakowskich, zatytułowana Introversus – Extraversus – Ukryty wymiar, jest przede wszystkim obszernym przeglądem ich dorobku rzeźbiarskiego z lat 1971–2023, ale obejmuje również prace rysunkowe, malarskie i medalierskie.

Jerzy Nowakowski – jeden z najwybitniejszych polskich rzeźbiarzy. Profesor ASP w Krakowie, obecny w życiu artystycznym miasta od początku lat 70. Zajmuje się rzeźbą kameralną, wielkoformatową i plenerową, medalierstwem oraz malarstwem.

Urodził się w 1947 roku w Przemyślu. W 1965 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. W latach 1965–1971 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach profesorów Mariana Koniecznego i Jacka Pugeta oraz docent Wandy Ślędzińskiej, w pracowni której w 1971 roku obronił dyplom z wyróżnieniem. W 1971 został zatrudniony jako asystent na Wydziale Rzeźby, następnie jako adiunkt, docent i profesor. Od roku 1978 prowadził najpierw Pracownię Medalierstwa i warsztaty odlewnictwa artystycznego rzeźby w metalu, a następnie Pracownię Rzeźby dla studentów I roku, a od 1999 Pracownię Rzeźby dyplomującej. Pełnił funkcję prodziekana i dziekana Wydziału Rzeźby, w latach 2005–2008 prorektora ds. studenckich. W 1994 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1997 – profesora zwyczajnego. Uczestniczył w przewodach doktorskich i habilitacyjnych, jest autorem wielu recenzji naukowych i laudacji. W 2017 roku przeszedł na emeryturę.

Zaangażowany w liczne międzynarodowe projekty, sympozja i konferencje poświęcone sztuce, brał udział w plenerach, targach i aukcjach charytatywnych. Swój dorobek artystyczny prezentował na 39 wystawach indywidualnych oraz setkach wystaw zbiorowych. Kurator 32 ekspozycji w kraju i za granicą.

Należy do wielu stowarzyszeń twórczych, m.in. ZPAP, TPSP w Krakowie, Stowarzyszenia Twórczego POLART, Rotary Club Kraków-Wawel, pełnił w nich różne społeczne funkcje.

Jego prace znajdują się w licznych muzeach, kolekcjach instytucji i zbiorach prywatnych w Polsce, Wielkiej Brytanii, we Włoszech, w Niemczech, Szwecji, USA, Grecji i na Węgrzech.

Za swą twórczość trzymał około 40 nagród i wyróżnień, a także 24 odznaczenia i medale, w tym Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Zasłużony Działacz Kultury, Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Złoty Laur za mistrzostwo w sztuce rzeźbienia.

Krystyna Nowakowska – wybitna artystka, zajmuje się przede wszystkim rzeźbą w brązie, posługując się rzadką metodą odlewania zwaną cire perdue.

Urodziła się w 1953 roku w Rzeszowie. W roku 1973 ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu. W latach 1973–1979 studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, uzyskując dyplom w pracowni prof. Jerzego Bandury w 1979 roku.

Tworzy unikatowe kompozycje tzw. techniką wytapianych modeli (lub traconego wosku) – kompozycja kształtowana jest w wosku, a następnie odlewana w brązie. Jej rzeźby prezentowane były na 37 wystawach indywidualnych i setkach wystaw zbiorowych w kraju i za granicą.

W latach 1989–2003 uczestniczyła w międzynarodowych plenerach artystycznych w Mirabel we Francji, organizowanych przez Stowarzyszenie Nowa Darmsztadzka Secesja oraz przez Künstlerhaus Ziegelhütte e.V. w Darmstadt, a w latach 1993–2015 w Csongrád na Węgrzech i Iserlohn w Niemczech. Brała udział w wielu konferencjach i sympozjach artystycznych, targach sztuki oraz w akcjach charytatywnych.

Należy do organizacji twórczych – ZPAP, TPSP w Krakowie, Stowarzyszenia Twórczego POLART, a także do Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia.

Była stypendystką ministra kultury i sztuki oraz prezydenta Krakowa, otrzymała wiele medali i nagród, w tym brązowy medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (w 2016 roku).

Prace artystki znajdują się w licznych zbiorach państwowych i kolekcjach prywatnych w Krakowie, Warszawie, Austrii, we Francji, w Niemczech, Szwajcarii, Szwecji, Norwegii, Holandii, na Węgrzech, we Włoszech, w Boliwii, Japonii i USA.

Koordynatorzy: prof. dr hab. Joanna Kubicz i Oliwia Ostrowska
Aranżacja: prof. Adam Brincken
Kurator projektu: Joanna Gościej-Lewińska