Malarsko-krawiecki porządek obecny w pracach Kamili Kamińskiej to próba unaocznienia cielesności obrazu, analogicznej do materialności ludzkiego istnienia, ze wszelkimi jego – niekiedy niedogodnymi – aspektami. Warstwa oddzielająca świat zmysłowy od świata idei przyjmuje w twórczości artystki postać umownego ubrania, bądź mimetycznego odwzorowania skóry. Prace eksponowane na wystawie operują surowym lnianym – naprzemiennie szytym i drapowanym – płótnem oraz tradycyjną temperową malaturą. Odwołują się do ludzkiej cielesności oraz inspirują pytania o podmiotowość i status obrazu w czasach postępującej wirtualizacji rzeczywistości.

W najnowszej odsłonie twórczości Kamili Kamińskiej preparowane zgodnie z krawieckim rzemiosłem obrazy-fantomy oblekane w umowne płócienne ubrania zestawione są z  malowanymi obrazami-membranami imitującymi powierzchnię skóry. W przestrzeni wystawy dochodzi do ucieleśnienia i upodmiotowienia dzieła. Zimna, ciemnobłękitna, niemal czarna powierzchnia ścian, na których artystka zestawia ze sobą swoje wytwory, staje się ramą i swego rodzaju passe-partout, które sprowadza je do wspólnego mianownika. Zabieg ten, scalający optycznie ekspozycję, pozwala także na zbudowanie odpowiedniego nastroju. Powstaje wrażenie, jakby cielista gama róży i czerwieni prowadziła dialog z barwą surowego płótna, niczym bolusowa glinka gruntującej zaprawy z lnianym podobraziem.

Budowane z surowej lnianej tkaniny obiekty malarskie Kamili Kamińskiej mają figuralny charakter – rozpoznajemy w nich dziewczęce spódnice, męskie koszule, guziki, kieszonki, mankiety i kołnierzyki. Również klasycznie malowane obrazy artystki, mimo że przypominają abstrakcyjne kompozycje, mogą uchodzić za malarstwo figuratywne – odwołują się przecież do przeskalowanych wyobrażeń zmian skórnych. W obu grupach prac mamy zatem do czynienia ze specyficzną narracją, której przekaz znacząco wykracza poza antropologię mody i fenomenologię ciała. Prace artystki wchodzą we wzajemne relacje wizualne i znaczeniowe w specjalnie wykreowanej w tym celu przestrzeni. Prowokują do refleksji nad cielesnością obrazu, jego metaforyczną tkanką i jego domniemaną egzystencją, na wzór życia ludzkiego ciała. Za pomocą przygotowanych na wystawę obrazów-fantomów i obrazów-membran autorka – poprzez odpowiednio udrapowane i zszyte płótno oraz warstwy farby nałożonej tak, by przypominała ludzką skórę – proponuje odbiorcy podjęcie refleksji dotyczącej ról społecznych i kulturowych oraz ludzkiej somatyki, jednak przede wszystkim ukazuje istotę ucieleśnionego i upodmiotowionego malarstwa.

Kurator: Arkadiusz Karapuda

O cyklu {Project Room}

To już dwunasta edycja programu skierowanego do młodych artystów, w którego ramach dostają oni szansę zrealizowania indywidualnej wystawy w jednej z najważniejszych instytucji sztuki współczesnej w Polsce. Oprócz wystawy Kamili Kamińskiej w tym roku zobaczymy także ekspozycje: Ewy Czwartos, Jakuba Matusewicza, Pawła Napierały, Michała Wirtela oraz Piotra Trusika. 

Program promocji młodych twórców powstał w 2012 roku. Do edycji {Project Room} 2023/2024 zrealizowanych zostało ponad 100 wystaw młodych artystek i artystów. Od 2021 roku do udziału w projekcie może aplikować każdy, kto ukończył wyższe studia artystyczne lub jest w ich trakcie oraz ma mniej niż 40 lat.

Po zakończeniu wszystkich prezentacji jury wybierze najciekawszą wystawę, której autor/ka otrzyma dodatkową nagrodę 20 000 zł netto. Swoją ulubioną wystawę wybierze także publiczność. Jej autor lub autorka również otrzyma 20 000 zł netto.

Kamila Kamińska

(ur. 1996) jest absolwentką Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Studia ukończyła w 2023 roku. Jej eksperymenty plastyczne wykraczają poza malarstwo rozumiane tradycyjnie – stosuje formy szyte, traktuje obrazy jak obiekty. Interesują ją wzorce modowe i kulturowy fenomen ciała. Jej prace różnią się skalą i wizualną efektownością, ale powracającym motywem jest cielesna zmysłowość i inspiracja modą. Warsztatowa maestria, intelektualne walory, zwłaszcza namysł nad statusem obrazu to wyróżniki jej malarskiego świata, tworzonego raz z użyciem tempery żółtkowej, raz surowego lnianego płótna. Jest autorką wystaw indywidualnych, uczestniczką wielu ekspozycji zbiorowych oraz zwyciężczynią konkursu wieńczącego coroczny program międzynarodowej rezydencji artystycznej w Pieńkowie w 2023 roku.

Wystawy indywidualne:
FRASSATI – materia i pamięć, Galeria Zielona, Łódź, 2022
Tkanka obrazu, Nowe Miejsce, Warszawa, 2023

Wybrane wystawy zbiorowe:
Stany wewnętrzne, Galeria Prześwit, Warszawa, 2022
Bez pamięci, Galeria Autonomia, Warszawa, 2022
Koszmary dziesiątki, Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 2023
Summertime Sadness, Solatorium, Warszawa, 2023