Danuta Rago była wyjątkową postacią polskiej fotografii drugiej połowy XX wieku. Przez ponad cztery dekady współtworzyła polską fotografię prasową i fotoreportaż. Realizowała też oryginalne sesje reklamowe sprzętów AGD, kosmetyków czy kultowego Fiata 126p.

Fundacja Archeologia Fotografii przypomina niesłusznie zapomnianą twórczość Rago, a ją samą ponownie sytuuje w czołówce polskiej fotografii, obok innych postaci związanych z pismem „Perspektywy”, takich jak: Sławek Biegański, Krzysztof Gierałtowski, Zbyszko Siemaszko czy Tomasz Sikora.

Wystawa Fabryka złudzeń, pierwsza indywidualna prezentacja fotografii Rago od niemal ćwierćwiecza, ukazuje różne pola jej twórczości w zaskakujących zestawieniach. Kuratorką wystawy jest dr Weronika Kobylińska.

Na wystawie skontrastowane zostaną czarno-białe fotografie reportażowe z barwnymi zdjęciami reklamowymi. Ujęcia hal produkcyjnych, propagandowych haseł, nowojorskich ulic i kolorowe zdjęcia sesji reklamowych okularów czy butów łączy umiejętność spoglądania pod powierzchnię obrazu rzeczywistości, dostrzeganie pęknięć w otaczających nas systemach ekonomiczno-społecznych. Tym samym, wystawa stawia pytanie: jak wygląda „fabryka złudzeń”, w której funkcjonujemy dziś?

Danuta Rago (1934–2000) – związała się z fotografią w 1952 roku, tuż po maturze. Rozpoczęła wtedy pracę zawodową w Pracowni Fotograficznej Zarządu Ochrony i Konserwacji Zabytków w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Od 1956 roku pracowała jako fotoreporterka w ważnych tytułach prasowych, takich jak „Walka Młodych”, „Sztandar Młodych”, „Agencja Robotnicza”, a później w „Świecie” i „Perspektywach”. W redakcji ostatniego tytułu pracowała przez cały okres jego istnienia, czyli przez ponad 30 lat, a od 1977 roku kierowała działem fotoreporterów. Po przejściu na emeryturę pełniła funkcję prezeski Okręgu Warszawskiego Związku Polskich Artystów Fotografików (1990–1995), a następnie skarbniczki (1995–2000). Wydała cztery albumy fotograficzne, miała sześć wystaw indywidualnych. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1979) oraz Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1989).