Wycinanki kurpiowskie z Puszczy Zielonej, czyli z okolic Kadzidła i Myszyńca, to obok łowickich najpopularniejsze z polskich wycinanek. Typowymi motywami są tu słynne jednobarwne „leluje”, a także „gwiazdy” zwane „kółkami” o misternych, drobnych cięciach. Do popularnych form należą również wielobarwne „drzewka”, „indory”, „gołąbki”, „pawiki” i „kogutki”.
Szczególne ożywienie wycinankarstwa w Puszczy Zielonej nastąpiło po II wojnie światowej – po konkursie i wystawie zorganizowanych w 1948 roku w Kadzidle. W latach 60. pojawiły się tutaj nowe formy wycinanek, kiedy to w duże tradycyjne kołogwiazdy zaczęto wkomponowywać postacie ludzkie. W tym czasie zaczęły powstawać też duże prostokątne jednobarwne wycinanki tematyczne. Obecnie Puszcza Zielona jest najbardziej ożywionym ośrodkiem tradycyjnej wycinanki.
W kolekcji znajduje się 221 wycinanek wykonanych przez 19 artystek i jednego artystę. Są to: Anna Kordecka z Myszyńca, Rozalia Skrodzka ze Świdwiborka, Florentyna Śmietka z Kadzidła, Władysława Warych z Wachu, Stanisława Bakuła ze Strzałek, Stanisława Olender i Henryka Olender ze Strzałek, Anna Majewska z Kadzidła, Antonina Kulis z Jazgarski, Stefania Konopka, Maria Chrustek i Czesława Konopka z Tatar, Stanisława Staśkiewicz i Stanisława Dawid ze Strzałek, Czesława Marchewka z Kadzidła, Czesława Kaczyńska z Dylewa, Wiesława Bogdańska z Kadzidła, Eugenia Pabich z Krobi, Halina Pajka z Kadzidła i Piotr Puławski z Kadzidła.