W pomieszczeniu tym zgromadzone zostały eksponaty obrazujących życie kolejnej grupy etnicznej zamieszkującej wioski dawnego „Państwa Muszyńskiego” – Łemków. Z plansz umieszczonych w tej sali dowiadujemy się skąd przybyło to plemię pasterskie, jak mieszkało i ubierało się oraz jakiego typu budowali cerkwie.
W dziale tym eksponowane są eksponaty etnograficzne głównie sprzęty, narzędzia i ubrania używane na co dzień w łemkowskim gospodarstwie domowym m.in.: jarzma i chomąta na woły, drewniane widły, koszyki z korzeni, skopki na mleko, stępy do kaszy, szatkownice, międlice oraz słomiane łapcie zimowe.
Osobną kolekcję stanowią narzędzia używane przez pasterzy wypasających w tym regionie owce. Znajdują się wśród nich: żeliwne kotły do warzenia sera owczego, prasy do sera, drewniane cedzaki, skopki na mleko, ława do gręplowania wełny, nożyce do strzyżenia owiec oraz prasa do wyciskania sera. Najcenniejszymi zabytkami tego działu są: ikona z wizerunkiem Chrystusa, dodatkowo ozdobiona mosiężną grawerowaną koszulką, XVIII – wieczna rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego oraz XIX-wieczna kronika parafialna z Wierchomli. Ciekawostką jest również trzymetrowy sąsiek tzw. dłubanka wykonana z jednego kawałka pnia jodły o przekroju 1,5 m oraz spódnice łemkowskie z płótna drukowanego wykonanego w farbiarni Buszka w Muszynie. Niewątpliwie najbardziej malowniczym elementem tej sali jest zrekonstruowana kuchnia łemkowska, na której królują sprzęty używane w kuchni łemkowskiej służące do wypieku chleba.
ZALOGUJ