Obecną wystawę zatytułowałam „Czułość”, m.in. dlatego, że będzie ona trwać okresie świątecznym, w którym myślimy o radościach rodzinnych, miłości, która rodzinę spaja. Miłość jest płodna, daje życie i je podtrzymuje, dlatego na wystawie pokazuję przedstawienia Matki Bożej tulącej Dzieciątko z wielką czułością i Madonny Karmiącej.

Czułość to słowo, które obecnie ciągle wybrzmiewa. Papież Franciszek często mówi o czułości. Olga Tokarczuk w swojej mowie noblowskiej używa tego określenia. Ks. Kaczkowski przed śmiercią prosił byśmy byli dla siebie czuli. Nie zawsze umiemy ją okazywać, choć tak jak dzieci bardzo jej potrzebujemy. W moim domu rodzinnym było dużo serdeczności, ale mimo to trudno jest mi ją okazywać gestami czy słowami, dlatego często wyrażam ją w mojej sztuce. Czułość, która mnie wzrusza odnajduję na obrazach starych mistrzów gotyku, renesansu włoskiego, czy niderlandzkiego. Zachwycam się ich pracami i one  mnie inspirują. A aniołowie, których rzeźby pokazuję na obecnej wystawie, jak wierzymy, czule się nami opiekują każdego dnia chociaż wcale o tym nie pamiętamy. Rzeźbiąc anioły w drewnie zawsze myślę o aniele stojącym nad grobem moich pradziadków na stryszowskim cmentarzu. On pokazuje palcem niebo, gdzie wszyscy się spotkamy dzięki miłości przekazywanej przez pokolenia. Wystrugałam też św. Franciszka rozmawiającego z ptakami, bo ileż delikatności i czułości okazywał tym płochliwym stworzeniom, by zechciały słuchać jego kazań. Jak byłam małą dziewczynką moja mamusia tuląc mnie mówiła- ptaszynko moja malutka i może dlatego tak często strugam ptaszki. A Pieta podtrzymuje ciało syna miłością i spokojem, bo on już nie cierpi. Do jednej mojej rzeźby mój mąż Jan Malik napisał wiersz i ułożył pieśń, wystrugałam ją w drewnie gruszowym, gdy razem wędrowaliśmy po Bieszczadach. Pokazałam w niej bezmiar matczynej czułości tulącej synka. Z wielką uważnością pochylam się nad każdym kwiatkiem, trawą, ziołem, zanim namaluje go na szkle, tworząc cykle Łapszańskie Łąki i Ogrody.

Formalnie to oprócz starych mistrzów kocham autentyczną sztukę ludową, jest mi bardzo bliska, stąd moje malarstwo na szkle i drewniane figurki świętych.

Anna Gertych Malik

O artystce

Anna Gertych Malik, ur. w 1951 roku w Śremie koło Poznania, rzeźbiarka, zajmuje się malarstwem na szkle, mistrzyni szopek krakowskich, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Rzeźby. Mieszka i pracuje w Krakowie. Jest autorką szeregu wystaw. Tworzy serię Bożych Matek malowanych na szkle i portrety kwiatów.

1975 Dyplom płaskorzeźba ceramiczna Zabawy dziecinne dla Instytutu Pediatrii Akademii Medycznej w Krakowie
1976 Płaskorzeźba ceramiczna Jesienne drzewa dla Szpitala Kolejowego w Krakowie
1976-1987 coroczny udział w wystawie Rzeźba Roku w Bunkrze Sztuki
1980-1983 wystrój Ośrodka Rekolekcyjnego oo. Pijarów w Łapszach Niżnych
19988-1989 projekty i wykonanie witraży do kościoła we Florynce i Czerminie
1883-1997 wystawy w Piwnicy św. Norberta, malarstwo, rzeźba
1996 Droga Krzyżowa do klasztoru w Stadhorm, Niemcy
1997 Rzeźba św. Józefa i Droga Krzyżowa do kaplicy na Kowańcu
2001 wystawa rzeźb i Szopek Krakowskich w Domu Krakowskim w Norymberdze
2004 wystawa rzeźby i malarstwa na szkle, Polski Ośrodek Społeczno – Kulturalny w Dublinie
2006 wystawa rzeźby i szopek POSK w Dublinie
2009-2022 wystawy w galerii autorskiej przy kościele Najświętszego Salwatora w starym grobowcu ss. Norbertanek
2019 wystawa malarstwa na szkle Ślub Dworski, Dwór w Stryszowie – oddział Zamku Królewskiego na Wawelu
2022 wystawa razem w Cecylią Malik We wspólnym domu w Muzeum Opactwa w Tyńcu