Salonik eklektyczny to wnętrze z końca XIX w., symbolizujące w muzealnej ekspozycji czas ścisłych kontaktów Jarosławia z Wiedniem i wielkiego wpływu stolicy Austro-Węgier na kierunki i trendy rozwojowe Jarosławia. Wyposażenie tego pokoju charakteryzuje niejako elitę miejską, która wzorowała się i aspirowała do wiedeńskiego stylu życia, otaczając się meblami, dziełami sztuki i bibelotami o wiedeńskiej proweniencji.

Uwagę zwraca tutaj komplet mebli, inkrustowanych masą perłową, obitych pluszem we wzór barwnych kwiatów, w skład którego oprócz stołu, krzeseł i foteli wchodzi także konsola z lustrem. Komplet ten reprezentuje tzw. styl Makarta – odnoszący się do koncepcji wystroju wnętrz, narzuconej przez – Hansa Makarta. Ów wiedeńczyk wprowadził wówczas swoistego rodzaju modę na komponowanie obiektów w różnych stylach w jednym pomieszczeniu. Taką koncepcję wspomagało pojawienie się mebli fabrycznych, a ich przykładem jest właśnie wiedeński garnitur mebli z saloniku eklektycznego. Na umieszczonej tu konsoli ustawiono piękny zegar warszawskiej firmy Lilpop ze złoconego brązu, a także zdobioną koralikami kasetkę i świecznik. Goście, przyjmowani w saloniku, mogli spędzić miło czas, rozsiadając się w fotelu i słuchając miłych dla ucha dźwięków polifonu, odtwarzającego melodię z metalowych płyt. Obok, przy stoliku, przykrytym czarną chustą, grano w karty, przechowywane w inkrustowanej szkatułce. Nieco dalej ustawiono barek, wypełniony szkłem z epoki, a na nim karafkę i kieliszki z białego, mlecznego szkła. Na pięknie zdobionym sekretarzyku w makartowskim stylu rozłożono sztambuchy z końca XIX i początku XX w.

Uwagę przyciągają pensjonarskie pamiątkowe wpisy, często zdobione odręcznymi rysunkami lub kompozycjami z suszonych kwiatów. Na sekretarzyku stoi zegar kominkowy z kolumnowym portalem oraz stojak na cygara, a obok na parapecie okiennym – telefon. W przeciwległym narożu wyeksponowano okazały, włoski kufer podróżny, jest też stolik-toaletka inkrustowana masą perłową i ścienne lustro z pozytywką, wygrywającą melodie podczas przeglądania się w zwierciadle. Całości wyposażenia dopełniają obrazy: portrety, pejzaże oraz trzy akwarele autorstwa Teodozego Borczowskiego z widokami z XIX-wiecznego Jarosławia, ponadto XVIII-wieczny wizerunek Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. Obce wpływy i brak własnej państwowości podkreślono poprzez umieszczenie na ścianach portretów dwóch cesarzy z dynastii Habsburgów: Franciszka I i Ferdynanda I Dobrotliwego oraz złoconej tablicy, upamiętniającej pobyt cesarza Józefa II w Jarosławiu w 1773 roku. Polski wkład w rozwój Austro-Węgier reprezentuje Władysław Badeni, galicyjski polityk z Surochowa, honorowy obywatel miasta Jarosławia.