Dzień tygodnia | Godziny otwarcia | |
---|---|---|
wtorek | 10:00 - 17:00 | |
środa | 10:00 - 17:00 | |
czwartek | 10:00 - 17:00 | |
piątek | 10:00 - 17:00 | |
sobota | 10:00 - 17:00 | |
niedziela | 10:00 - 17:00 |
Święta | Godziny otwarcia |
---|---|
2024.08.15 (czwartek) | x |
Platforma e-biletowa »
|
Wstęp w cenie biletu do muzeum.
Po niespełna stu latach powracają czasowo do Zakopanego kolejne – po Pochodzie górali – panneaux dekoracyjne Jana Rembowskiego (1879–1923). Dwa monumentalne dzieła pt. Pochód dzieci góralskich i Pochód góralek były pierwotnie częścią artystycznie zaprojektowanego wnętrza salonu teatralnego w gmachu sanatorium Bronisławy i Kazimierza Dłuskich w Kościelisku.
Zachowany do dzisiaj okazały budynek lecznicy z początku XX stulecia jest – choć w zmienionej formie – świadectwem inwestycji spółki zawiązanej w 1899 roku w Krakowie pod nazwą „Stowarzyszenie Sanatorium dla chorób piersiowych w Zakopanem”. W okresie młodopolskim zakład zasłynął nie tylko jako wzorcowa placówka medyczna stosująca najnowocześniejsze urządzenia i metody pozwalające walczyć z gruźlicą, ale także jako „muzeum sztuki swojskiej”, które stało się obowiązkowym punktem wizyty pod Tatrami.
Dłuscy zadbali o oryginalny wystrój sanatorium, włączając sztukę do programu kuracyjnego. Najważniejsze prace dekoracyjne przypadły na lata 1909-1910 i objęły pomieszczenia służące rekreacji. Zatrudniono uznanych artystów, m.in.: Karola Frycza i Henryka Uziembłę – członków krakowskiego Towarzystwa „Polska Sztuka Stosowana”, którym powierzono odpowiednio czytelnię z biblioteką i salon muzyczny – a także Jana Rembowskiego, mieszkającego wówczas w Zakopanem i leczącego się w zakładzie. Ten ostatni, zaangażowany już wcześniej do prac w sanatorium, urządził salon teatralny oraz poprzedzający go przedsionek z klatką schodową.
W wyniku kolejnych remontów i przemian kościeliskiego gmachu wnętrza utraciły swój artystyczny charakter, a wyposażenie i dekoracje przepadły niemal całkowicie.
Pokaz obrazów Rembowskiego w willi „Atma” wzbogacony wybranymi reprodukcjami fotografii z ok. 1910 roku, pozwala przybliżyć zwiedzającym ideę artystycznego wystroju wnętrz początku XX wieku oraz zwrócić uwagę, w jaki sposób sztuka stosowana i design korespondowały ze sztuką zakorzenioną w rodzimej tradycji i kulturze.
Kuratorka: Irena Buchenfeld