Tradycyjne rzemiosło i sztuka ludowa regionu łęczyckiego prezentowana jest na wystawie w formie opowieści o codziennym życiu rodziny wiejskiego kowala. W stylizowanych wnętrzach chałupy z początku XX w. wydzielone zostały trzy pomieszczenia: kuchnia, komora i pokój. Wypełniają je oryginalne meble oraz sprzęty i narzędzia, używane przy pracy w domu, w gospodarstwie i na polu.
Wyroby garncarskie, plecionkarskie, tkackie oraz zdobnicze pokazane jako wyposażenie izb, reprezentują poszczególne działy charakterystycznej dla regionu łęczyckiego twórczości ludowej. Fragment odtworzonego wnętrza kuźni jest okazją do prezentacji ludowego kowalstwa użytkowego i artystycznego.
Tradycyjne łęczyckie stroje ludowe, które mają na sobie postaci znajdujące się na wystawie, to ostatnie przykłady regionalnej odzieży. Łęczycki strój męski zaniknął przy końcu XIX w., strój kobiecy noszony był do 1914 r.
Anna Dłużewska-Sobczak
ZALOGUJ
