Najpopularniejszy w Polsce diabeł Boruta ma, według legendy, swoją siedzibę w zamku łęczyckim. Muzeum w Łęczycy posiada największą w Polsce kolekcję rzeźb o treści demonicznej, która tworzona jest od połowy lat 50. XX w. i liczy obecnie ponad 400 eksponatów. W kolekcji dominują różne wyobrażenia diabła Boruty. Ich autorami są głównie ludowi artyści regionu łęczyckiego.
Na wystawie pokazanych jest blisko 200 rzeźb, przedstawiających najbardziej znane wcielenia diabła. Są to: Boruta szlachcic - panna zamku, Boruta czarny, usiłujący przewrócić XII -wieczną kolegiatę w Tumie, Boruta błotny, którego można spotkać na podłęczyckich łąkach, Boruta topielec mieszkający w wodach rzeki Bzury, Boruta w postaci sowy, który strzeże skarbów w lochach naszego zamku, tańczący Boruta wietrny czy Boruta fircyk – panek, spędzający czas w karczmach.
Sposób prezentacji rzeźb układa się w ilustracje najbardziej znanych opowieści o Borucie, a elementy wystawowej scenografii eksponują miejsca, w których toczy się ich akcja.
Na ekspozycji zobaczyć można także kolekcję unikalnych rzeźb, wyobrażających różne inne demony, które swego czasu mocno wpływały na życie mieszkańców regionu łęczyckiego, tj. dydki, południce, czarownice, strzygi, zmory. Na szczególną uwagę zasługuje największy w Polsce muzealny zbiór figur, przedstawiających tzw. błędne ogniki. W Łęczyckiem znane są jako „świcki- mierniki” .
Anna Dłużewska-Sobczak
ZALOGUJ
