Maksymilian Fryderyk Ferdynand Rabes urodził się w 1868 roku w Szamotułach. Od najmłodszych lat przejawiał zdolności artystyczne. Malarstwo studiował w Berlinie. Odbywane od wczesnej młodości podróże zagraniczne stały się inspiracją dla jego impresjonistycznej twórczości. Pierwszą wyprawę – do doliny Mozeli – odbył w wieku piętnastu lat. Z tego czasu pochodzą najwcześniejsze szkice z Niemiec, Francji i Luksemburga. Jedna z kolejnych podróży zaowocowała cyklem prac przedstawiających krajobrazy sycylijskie.
W latach dziewięćdziesiątych Rabes udał się na Bliski Wschód, który odtąd stał się głównym tematem jego artystycznych zainteresowań. Z wyprawy do Egiptu, Palestyny i Syrii artysta przywiózł liczne studia malarskie. W 1898 roku w towarzystwie niemieckiej pary cesarskiej odwiedził Nubię i Sudan, zaś w 1903 roku Algier. Dziewięć lat później odbył podróż do Hiszpanii i Maroka. Obrazy pochodzące z okresu fascynacji Bliskim Wschodem, przedstawiają tamtejsze, egzotyczne dla Europejczyków, elementy krajobrazu, architektury i folkloru, przez co do dzisiaj cieszą się zainteresowaniem kolekcjonerów na całym świecie. Twórczość Rabesa nie ogranicza się do malarstwa sztalugowego – jest on także autorem kilku malowideł ściennych. Trzy dzieła tego typu zdobią foyer teatru we Wrocławiu.
Rodzinne miasto malarza – Szamotuły, zostało przez niego obdarowane obrazem, który stanowił ozdobę gabinetu burmistrza Szamotuł, obecnie obraz ten wchodzi w skład kolekcji Muzeum – Zamek Górków w Szamotułach. W Muzeum zobaczyć można jedyną w Polsce kolekcję obrazów artysty. Na ekspozycji znajduje się dziesięć obrazów Rabesa, z czego siedem stanowi własność Muzeum – Zamek Górków.
Maksymilian Rabes był profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Zmarł w Wiedniu, w 1944 roku.