ZALOGUJ
 
jako Użytkownik »

jako Opiekun »
Podziel się
Facebook
Instagram
Pinterest

Czas teraźniejszy niedoskonały

Prezentowana w Galerii Re: Medium wystawa CZAS TERAŹNIEJSZY NIEDOSKONAŁY to spotkanie dwóch artystek wielomedialnych, dostrzeżonych przez Miejską Galerię Sztuki w Łodzi w 39. Konkursie im. Władysława Strzemińskiego – Sztuki Piękne, a zarazem zderzenie autorek, które pragną, by widz umiał interpretować dzieło lub doświadczać je zmysłowo i był gotowy zadawać niewygodne... przeczytaj wszystko »
Adres
Galeria Re:Medium - Miejska Galeria Sztuki w Łodzi
ul. Piotrkowska 113
90-430 Łódź
Łódzkie
Wystawa czasowa: 2024.01.19 - 2024.03.03
Dzień tygodnia Godziny otwarcia
wtorek
11:00 - 18:00
środa
11:00 - 18:00
czwartek czwartek 11:00 - 18:00
piątek
11:00 - 18:00
sobota
11:00 - 17:00
niedziela
11:00 - 17:00
free
wstęp wolny
Bilety
normalny 4.00 PLN
ulgowy 2.00 PLN

Prezentowana w Galerii Re:Medium wystawa CZAS TERAŹNIEJSZY NIEDOSKONAŁY to spotkanie dwóch artystek wielomedialnych, dostrzeżonych przez Miejską Galerię Sztuki w Łodzi w 39. Konkursie im. Władysława Strzemińskiego – Sztuki Piękne, a zarazem zderzenie autorek, które pragną, by widz umiał interpretować dzieło lub doświadczać je zmysłowo i był gotowy zadawać niewygodne pytania. Sam tytuł ekspozycji prowadzi nasze myśli m.in. ku terminom językowym, w których poznajemy budowę i zastosowanie konkretnych konstrukcji gramatycznych. Przypomina strukturę potrzebną do nakreślenia działań, które miały miejsce w niedawnej przeszłości, których akcja została zakończona, lecz nadal wiążą się z teraźniejszością. Sformułowanie to należy traktować również literalnie, jako opowieść o sumie naszych doświadczeń, niedoskonałości i niepewności czasu, w którym przyszło żyć i szukać inspiracji autorkom wystawy – Marii Lasmakovej i Klaudii Pieniak.

CZAS TERAŹNIEJSZY NIEDOSKONAŁY to ekspozycja, na której odnajdziemy komentarze społeczne i polityczne zawarte w pracach odnoszących się do sytuacji bytowej i egzystencjalnej jednostki, a także bardziej intymne głosy, nawiązujące do kwestii tożsamości, domu jako przestrzeni niematerialnej – płaszczyzny relacji międzyludzkich. Autorki niejednokrotnie, poprzez realizacje enigmatyczne, posługujące się indywidualnym kodem do opisu świata, pokazują widzom, jakie emocje generuje w nich wspomnienie rodzinnych stron, dociekanie źródeł własnej tożsamości, a tym samym patrzenie na i w głąb siebie. Artystki spotykają się na wystawie, by opowiedzieć m.in. o swoich małych wspólnotach – w przypadku Klaudii o polskiej wsi Mizary, a Marii – białoruskim Mińsku. Ich rodzinne domy dzieli prawie pół tysiąca kilometrów – odcinek, którego końce symbolizują skrajne nastroje: bezpieczeństwa i jego braku, beztroski i niepokoju. Autorki, otwierając przed nami drzwi do swoich przemyśleń i wspomnień, chcą byśmy poczuli się jak w ich rodzinnych domach metafizycznych. Przywołując miejsca, które miały wpływ na ich życie i na to, co tworzą, pragną zanurzyć nas w atmosferze, która budowała je jako kobiety, artystki, obywatelki świata.

(...) Czy sztuka może być narzędziem walki z totalitarnym terrorem? Na pewno pośrednim, prowokującym do zadawania pytań, wzbudzającym emocje i zachęcającym do współodczuwania. Wierzy w to Maria Lasmakova, która − jako emigrantka wojenna − przy pomocy swoich obiektów artystycznych pokazuje, z jakimi problemami mierzy się jej rodzinna Białoruś.

(...) Realizacje artystyczne, które oddają charakter twórczości Klaudii Pieniak, to także prace skupione na badaniu ludzkiego postrzegania i chęci testowania odbiorcy, jego zmysłów z wykorzystaniem różnorodnych zabiegów formalnych.

(...) Maria Lasmakova i Klaudia Pieniak, mimo iż niosą bagaż własnych doświadczeń i tworzą pod wspólnym niebem, przemierzyły w życiu inne drogi. Ich charakter artystyczny ukształtowały zgoła różne sytuacje, przez co spisane historie posiadają odmienny ciężar gatunkowy. Dodatkowo prace twórczyń przeczą klasycznemu podejściu do wizualizacji odczuć pozytywnych i negatywnych. Kolor i jego brak, zabawowy charakter i powaga, wydają się być w ich realizacjach celowo odwrócone, by ćwiczyć naszą percepcję i sprawdzać wrażliwość. W końcu opowiadają o miejscach i emocjach im najbliższych, o inspirującej scenie ich życia – tym, co idealnie niedoskonałe.

Dominika Pawełczyk do folderu wystawy 

Maria LASMAKOVA / 2212 urodziła się w 1998 roku w Mińsku na Białorusi. Absolwentka Wydziału Malarstwa Sztalugowego Mińskiej Państwowej Szkoły Artystycznej im. Alexeia Konstantinowitscha Glebowa oraz Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Zdobywczyni Wyróżnienia Honorowego Jury w 37. i 40. Konkursie im. Władysława Strzemińskiego – Sztuki Piękne (2020, 2023). Maria Lasmakova to artystka interdyscyplinarna, badająca za pomocą malarstwa, obiektów, instalacji, wideo i dźwięku możliwość materializacji niejednoznacznych myśli oraz tragedii wewnętrznych i zewnętrznych. Fascynuje ją różnorodność sposobów interakcji z widzem. Mieszka i pracuje w Łodzi.

Klaudia PIENIAK urodziła się w 1998 roku w Łukowie. Absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych im. Elwiro Michała Andriollego w Mińsku Mazowieckim na specjalizacji projektowanie graficzne. Obecnie studentka V roku Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi na kierunku grafika – specjalizacja multimedia. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2022, 2023). Zdobywczyni Grand Prix 40. Konkursu im. Władysława Strzemińskiego – Sztuki Piękne (2023). Klaudia Pieniak jest artystką multimedialną, która łączy tradycję z nowoczesnością. W swoich realizacjach kieruje się potrzebą eksploatowania otoczenia, jak i własnych możliwości.

Komentarze wyświetlą się po weryfikacji przez moderatora, a ocena po zebraniu pięciu komentarzy.