ZALOGUJ
 
jako Użytkownik »

jako Opiekun »
Podziel się
Facebook
Instagram
Pinterest

Rzeczy małej wagi

Wystawa czasowa: 2023.05.12 - 2023.06.25
poziom turturi
W tegorocznej edycji wystawy pt. Rzeczy małej wagi, przyglądamy się codzienności, a przede wszystkim budującym ją detalom. Działając nawykowo często zapominamy, że naturą życia nie jest wyłącznie rutyna, a doświadczanie teraźniejszości, z którą wiążą się nieprzewidywalność i nieodwracalność zdarzeń, podejmowanie ryzyka oraz ponoszenie konsekwencji wszelkich... przeczytaj wszystko »
Adres
Ośrodek Postaw Twórczych (OPT) - Ośrodek Postaw Twórczych Zamek
Obiekt tymczasowo niedostępny
ul. Działkowa 15
Wrocław
Dolnośląskie

W tegorocznej edycji wystawy pt. Rzeczy małej wagi, przyglądamy się codzienności, a przede wszystkim budującym ją detalom. Działając nawykowo często zapominamy, że naturą życia nie jest wyłącznie rutyna, a doświadczanie teraźniejszości, z którą wiążą się nieprzewidywalność i nieodwracalność zdarzeń, podejmowanie ryzyka oraz ponoszenie konsekwencji wszelkich aktywności. Koncentracja na zadaniach, przypisanych rolach, realizacjach oczekiwań, sprawia iż często traktujemy naszą przestrzeń życiową jako coś trwałego, stabilnego, a przede wszystkim dającego się skontrolować, przewidzieć, a przynajmniej wyobrazić. Tymczasem rzeczywistość potrafi nas zaskoczyć, ponadto nie ma jakości wymiernej, mierzalnej dla wszystkich tą samą miarą, ponieważ każdy_a z nas stanowi osobny byt.

Artystki i artyści wystawy “Rzeczy małej wagi” zapraszają do intymnego świata, będącego próbą uchwycenia tego, co ulotne i nienamacalne. Jest to przestrzeń wzruszająca, choć nie zawsze przyjazna, będąca naszym sprzymierzeńcem, ale z pewnością wymagająca uważności i jakiejś dozy delikatności, ponieważ wchodzimy w relację z niemal żywym organizmem – “osobą zbiorową” prezentującą refleksje, fantazje, nastroje, emocje, marzenia, obawy i zachwyty.

Prace prezentowane na wystawie niemal zmuszają nas do celebracji tu i teraz, pochylenia nad rzeczami małej wagi, będącymi często jedynymi świadkami tego, do czego nie ma powrotu.

Żyjąc w codzienności, na swój sposób obłaskawiony ją w naszych umysłach czy raczej przyzwyczajamy się do jakiegoś jej pojmowania; będąc w niej zanurzonymi, nie bardzo jednak potrafimy wystawić głowę i stwierdzić, czym owa codzienność jest, ani czy istnieje jeszcze coś poza nią.

(Marian Golka, 2009

koordynatroka: Agnieszka Jamroszczak
kuratorka: Martyna Zaradkiewicz

Komentarze wyświetlą się po weryfikacji przez moderatora, a ocena po zebraniu pięciu komentarzy.