W tej sali prezentowane są aerofony: jednogłosowe sierszeńki i wielogłosowe dudy wielkopolskie, kozioł biały – weselny i czarny – ślubny oraz dudy żywieckie, gajdy śląskie i dudy podhalańskie. Ekspozycja tych instrumentów wzbogacona jest oryginalnym obrazem autorstwa Panateona Szyndlera (1846-1905) pt. Kobziarz z 1879 r. (wł. Muzeum Narodowego w Krakowie), pokazywanym na Pierwszej Polskiej Wystawie Muzycznej w Warszawie w 1888 r.
W dalszej części wystawy prezentowane są idiofony (instrumenty samodźwięczne) różnego typu i o różnej wielkości, wykonane z drewna, metalu i skóry, pogrupowane ze względu na sposób wydobywania z nich dźwięku. Ważnym i ciekawym elementem wystawy są też aerofony o mniejszych gabarytach i różnorodnych formach, m.in. piszczałki, gwizdki, okaryny, rożki pasterskie czy pierdziele. Do aerofonów właściwych, które można zobaczyć na wystawie zalicza się też ludowe instrumenty sygnalizacyjne i pasterskie, występujące na Podlasiu, Kurpiach, Mazowszu, Pomorzu, Beskidach i Podhalu: ligawy, bazuny, trombity, rogi pasterskie.
ZALOGUJ