Ze względu na znaczącą liczbę eksponatów (nie chodzi tutaj oczywiście o eksponaty stare, bardzo cenne, bo te znajdują się w innych muzeach, ale właśnie o liczbę różnorodnych lamp rentgenowskich) jest to unikalna kolekcja, jedyna tego rodzaju na świecie.
Warto podkreślić, iż dotychczas nie ma na świecie muzeum o tej nazwie, są muzea gdzie lampy rentgenowskie stanowią część ekspozycji, jak np. słynne Muzeum Rentgena w Niemczech – Remscheid-Lennep (od 1932 r.).
Część producentów lamp już nie funkcjonuje na obecnym rynku, inne uległy przekształceniom. Większość to lampy powojenne, głównie szklane. Nowsze czy współczesne lampy to najczęściej lampy metalowo-ceramiczne. Oczywiście wiele lamp powtarza się w kolekcji, wiele lamp jest niewiadomego pochodzenia. W ostatnich latach pojawiają się coraz częściej lampy rentgenowskie rozbieralne, stąd też w kolekcji znajdują się wymienialne elementy czy zespoły tych lamp.
Za najciekawsze lampy rentgenowskie w zbiorze uważam lampy: LCM-B (Machlett Laboratories, Inc.), SRT 2 Coolidge Tube (General Electric) oraz wiele nie produkowanych już lamp do fluorescencji rentgenowskiej (XRF) (TruFocus). Również do rzadkości należą lampy przemysłowe z wydłużoną anodą np. AEG 150/3, AEG150/2 (AEG). Najmniejsze (gabarytowo) lampy w kolekcji to lampa Cool-X (Amptek) oraz lampa z firmy (ThermoFischer Scientific), z kolei największe to lampa szklana na 400 kV (Comet) oraz metalowo-ceramiczna na 450 kV (Thales).
Uzupełnieniem kolekcji lamp rentgenowskich są fotografie artystyczne kwiatów, muszli, ryb itp. wykonane przy użyciu promieniowania rentgenowskiego przez: David Arky (USA), Peter Dezeley (Wielka Brytania), Don Dudenbostel (USA), Bert Myers (USA), Werner Schuster (Austria), Thad Thomas (USA), Chris Thorn (Wielka Brytania) i Nick Veasey (Wielka Brytania), Leslie Wright (Wielka Brytania) oraz polskiej artystki z Wrocławia Joanny Stogi.
dr inż. Grzegorz Jezierski