Pałac w Ciechanowicach to budowla przekształcona ze średniowiecznego zamku. Najprawdopodobniej funkcjonował on już jako pałac w drugiej połowie XV wieku. Pierwsza udokumentowana informacja dotycząca budowli sięga roku 1568. Istotnych ingerencji remontowych i budowlanych dokonał w 1846 roku ówczesny właściciel Fryderyk Bernard von Prittwitz. Wówczas założył on wokół pałacu park. Po II wojnie światowej zabytek stał się własnością Skarbu Państwa i został zaadaptowany na ośrodek kolonijny, dom dziecka, a następnie szkołę. W 2004 roku szkoła w obiekcie została zlikwidowana, budynek został zamknięty, i tym samym zaczął ulegać degradacji.

Od 2010 roku właścicielem obiektu jest Sudeckie Przedsiębiorstwo Robót Drogowych w Jeleniej Górze, którego właścicielem jest Pan Andrzej Meller.

Obecna forma pałacu reprezentuje styl późnobarokowego klasycyzmu - budowli założonej na rzucie prostokąta, z kolumnowym portalem wejściowym, holem i klatką schodową oraz 2 i 2,5 traktowym układem pomieszczeń wewnątrz. Wśród zachowanych zabytkowych elementów wystroju i wyposażenia wymienić należy: sklepienia kolebkowe i krzyżowe, stiuki, kamienne kominki, dekoracyjne obramienia okien, portale, balustrady, drewnianą boazerię, ale przede wszystkim wyjątkowo cenne i ciekawe nawarstwienia malarskie ścian - datowane w przedziale czasowym od XVI do XIX w. Fragmentarycznie zachowany, drewniany i polichromowany strop z XVI w.

Najcenniejsze, XVI-wieczne freski (ornamentalne i figuralne, a nawet iluzjonistyczne, z licznymi niemieckimi inskrypcjami) pokrywają niemal całe ściany pomieszczeń na I piętrze, choć w glifach drzwi i okien występują też ciekawe, późniejsze barokowe dekoracje malarskie. Malowidła ścienne pokrywają również w całości sufit w Sali Rycerskiej znajdującej się na parterze.

Malowidła te zostały niedawno przypadkowo odkryte podczas prac remontowych, pod grubą warstwą tynku. Ich wartość artystyczna porównywalna jest z freskami wawelskimi. Są one gruntownie odrestaurowywane i konserwowane.