Dzieje najstarsze miasta i regionu prezentuje część ekspozycji umieszczona na parterze. Obejmuje ona okres od epoki kamienia do wczesnego średniowiecza. W gablotach umieszczono kamienne narzędzia, popielnice z okresu kultury łużyckiej i pomorskiej, naczynia oraz ozdoby z okresu rzymskiego i wczesnego średniowiecza. Zwiedzający mogą również obejrzeć rekonstrukcję grobu skrzynkowego ludności kultury pomorskiej, zabytki z wykopalisk na grodzisku w Owidzu czy fotografie przedstawiające wykopaliska archeologiczne z terenu Starogardu (Wzgórze św. Jana, okolice Zakładów Neptun) i inne.

Na piętrze baszty umieszczono ekspozycję dotyczącą dziejów miasta od XII wieku do 1939 roku. Z prezentowanych tu ciekawszych eksponatów, pochodzących z okresu do 1772 roku, można wymienić szczególnie księgę chrztów z kościoła parafialnego w Starogardzie z lat 1651-1686, XVII-wieczną księgę Jerzego Raykowskiego (w języku polskim), zawierającą na 85 kartach bogate zapiski dotyczące współczesnych autorowi wydarzeń i dziejów kilku pomorskich rodzin, oraz fragmenty XVII wiecznych drewnianych rur wodociągowych.

Kolejny okres w dziejach miasta to czas zaborów. Prezentowana w gablotach ekspozycja dokumentuje zarówno prowadzoną przez władze pruskie politykę germanizacyjną wobec zamieszkującej te tereny ludności polskiej, jak i szybki rozwój przemysłowy miasta, mający miejsce szczególnie w II połowie XIX wieku i pierwszych latach wieku XX.

Osobny dział został poświęcony dziejom Kurkowego Bractwa Strzeleckiego w Starogardzie. Jego początki należy najprawdopodobniej datować na połowę XIV wieku, kiedy to Starogard otrzymał prawa miejskie (1348). Pierwotny zwyczaj strzelania zmieniono w XVII wieku na strzelanie do tarczy, zmieniono również sposób nagradzania zwycięzców. Jednak nie zmienił się tytuł króla kurkowego nadawany najlepszemu strzelcowi. Na wystawie prezentowane są pochodzące z II połowy XIX wieku sztucery firmy Haenel oraz szereg odznaczeń nadawanych dostojnikom i członkom Bractwa Kurkowego.

Starogard lat 20. i 30. XX wieku, możemy poznać dzięki bogatemu zbiorowi fotografii, pocztówek, gazet i innych dokumentów z tego okresu, prezentowanych na wystawie. Szczególnie bogate zbiory dotyczą stacjonującego w Starogardzie w dwudziestoleciu międzywojennym 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Składają się na nie liczne fotografie, dokumenty archiwalne oraz takie zabytki materialne jak: elementy uzbrojenia, umundurowania i wyposażenia szwoleżerów.