Gideon Horváth

The Whispering Hole

Kuratorka: Katarzyna Różniak-Szabelska

Identyfikacja graficzna wystawy: Karolina Pietrzyk i Tobias Wenig

Jedna z legend o królu Midasie opowiada o jego pilnie strzeżonym sekrecie – oślich uszach, którymi władcę ukarał bóg Apollo. Midas ukrywał je pod nakryciem głowy, a wstydliwą tajemnicę znał jedynie jego fryzjer. (W innej wersji tej opowieści – przedislamskiej legendzie o królu Ossounesie z dorzecza Jeniseju – powiernikiem był ostatni z żyjących w królestwie fryzjerów; wszystkich poprzednich władca kazał zamordować). Nie mogąc wytrzymać ciężaru powierzonego mu sekretu, nieszczęsny cyrulik Midasa miał pójść na łąkę, wykopać dół, wyszeptać do niego słowa „król ma ośle uszy” i szybko go zakopać. Jakiś czas później w tym miejscu wyrosła kępa trzcin, które zaczęły powtarzać to samo zdanie: „Król ma ośle uszy, król ma ośle uszy, król ma ośle uszy...”. Według niektórych podań wyjście na jaw tej tajemnicy doprowadziło Midasa do samobójstwa.

Na wystawie Gideona Horvátha The Whispering Hole tytułowy „dół do szeptania” staje się metaforą tajemnic i wstydu, z jakimi na przestrzeni wieków zmuszone były żyć osoby nieheteronormatywne. Węgierskiego artystę interesują ich skomplikowane, pozbawione bohaterstwa życiorysy. W swoich instalacjach rzeźbiarskich eksploruje relacje między zmysłowością, grzechem, wstydem i stygmą. Głównym materiałem rzeźbiarskim Horvátha jest wosk pszczeli, który artysta postrzega jako materiał queerowy: jednocześnie wyjątkowo kruchy i bardzo odporny; ambiwalentny, płynny i ciągle „stający się”. Wosk reprezentuje też cielesność i wrażliwość. Symbolizuje stan emocjonalnego odsłonięcia, które Horváth postrzega nie jako bierne cierpienie, ale wyzwalającą formę działania i jedną z możliwych form oporu.

Inspirowana teorią queer praktyka artystyczna Horvátha tworzy pełną mitycznych odniesień przestrzeń dla zmysłowych i intuicyjnych sposobów doświadczania. W Galerii Arsenał w Białymstoku tworzącym ją pracom towarzyszyć będą działania performatywne artysty.

Gideon Horváth (ur. 1990) – artysta wizualny z Budapesztu. Studiował sztuki performatywne i kino na Université Paris 8 (2010–2013) oraz intermedia na Węgierskim Uniwersytecie Sztuk Pięknych (2014–2015). W 2023 roku został wyróżniony nagrodą Esterházego, a w 2024 roku za Myths of Vulnerability nagrodą za najlepszą wystawę indywidualną 2023 roku przyznawaną przez węgierski oddział Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA. Brał udział w rezydencjach PRÁM Studio w Pradze (2023), Akademie Schloss Solitude w Stuttgarcie (2012) oraz Cité internationale des arts w Paryżu (2020). Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych, takich jak Memory That Could Have Been w Sidewalk (w ramach 1. Biennale Współczesnej Sztuki Publicznej w Budapeszcie, 2023), Pulp w PRÁM Studio (Praga, 2023), Myths of Vulnerability w Glassyard Gallery (Budapeszt, 2023), Kiss of the Sun w ENA Viewing Space (Budapeszt, 2022), The Faun’s Ball w TIC Gallery (Brno, 2021), Faun Realness w ISBN Gallery (Budapeszt, 2021) oraz grupowych, m.in. Esterházy Art Award Short List w Ludwig Museum (Budapeszt, 2024), …and they lived… w Kunsthalle Bratislava (Bratysława, 2023); Morze sera w TRAFO (Szczecin, 2023); Different Solar Settings w David Kovats Gallery (Londyn, 2022); Sensory Tales w Krinzinger Gallery (Wiedeń, 2022); They/Them/Their: Naturally Not Binary w IMT Gallery (Londyn, 2022); Hope Is Not Desire w Šopa Gallery (Koszyce, 2022).