| Dzień tygodnia | Godziny otwarcia | |
|---|---|---|
| wtorek |  |
10:00 - 13:00 |
| środa | 10:00 - 16:00 | |
| czwartek | 10:00 - 16:00 | |
| piątek | 10:00 - 16:00 | |
| sobota | 10:00 - 16:00 | |
| niedziela | 10:00 - 16:00 |
| Święta | Godziny otwarcia |
|---|---|
| 2024.12.25 (środa) | x |
| 2024.12.26 (czwartek) | x |
| Dzień tygodnia | Godziny otwarcia | |
|---|---|---|
| wtorek | |
10:00 - 15:00 |
| środa | 10:00 - 16:00 | |
| czwartek | 10:00 - 16:00 | |
| piątek | 10:00 - 16:00 | |
| sobota | 10:00 - 18:00 | |
| niedziela | 10:00 - 18:00 |
| Dzień tygodnia | Godziny otwarcia | |
|---|---|---|
| poniedziałek | |
10:00 - 15:00 |
| wtorek | 10:00 - 18:00 | |
| środa | 10:00 - 18:00 | |
| czwartek | 10:00 - 18:00 | |
| piątek | 10:00 - 18:00 | |
| sobota | 10:00 - 18:00 | |
| niedziela | 10:00 - 18:00 |
| Bilety | ||
|---|---|---|
| normalny | 21.00 PLN | |
| ulgowy | 15.00 PLN | |
| dzieci bezpłatnie do lat 7 |
| Powyższy cennik dotyczy całego obiektu. |
Przed dwustu laty w tym miejscu nie było jeszcze budynków. Z gruntu należącego do sołtysa wydzielono działkę na siedlisko oraz mały obszar ziemi. W II poł. XIX wieku stała tu zagroda, której właścicielkę pannę Joanne Paulinę Luizę Albrecht zaliczono do chałupników. Była to grupa najgorzej sytuowana spośród posiadających ziemię. Do zagrody jej wtedy należało ok. 2 ha. Na pocz. XX wieku zagroda rozrosła się aż do pięciu budynków, a gospodarz należał już do średniozamożnych chłopów, czyli zagrodników.
1. Dom Zagrodnika
Dom zbudowany w konstrukcji szkieletowej, na prostokątnym i prawie symetrycznym planie. Na glinianym wypełnieniu ścian poddasza wyryto palcem 1864. Może to być rok budowy. Centralne miejsce zajmuje szeroki komin o kopulastej formie wykonany z niewypalanej cegły. Znajduje się tu również piec kaflowy. W pierwszym pomieszczeniu są podstawowe sprzęty gospodarstwa domowego. W pozostałych pomieszczeniach domu cyklicznie urządzane są wystawy czasowe.
2. Dom chlebowy
Wybudowany został na początku XX wieku. W środku znajduje się duży piec chlebowy w kształcie kopuły oblepiony z zewnątrz gliną. Wypiekano w nim chleby oraz pieczono mięsa.
3. Kuźnia
To nieodzowny budynek w każdej dawnej wsi. Zbudowany na pocz. XX wieku. Jest to jedyny w muzeum budynek, który nie pochodzi ze Swołowa. Kuźnię przeniesiono z pobliskiej miejscowości Pęplino. Wewnątrz jest palenisko kowalskie tzw. kotlina z kominem oraz maszyny i narzędzia służące do pracy kowalowi. Wyposażenie kuźni stanowią przedmioty i urządzenia niezbędne do pracy.
Dawniej wiejski kowal oprócz podkuwania koni zajmował się również obijaniem metalowymi obręczami drewnianych kół, wytwarzał i naprawiał maszyny rolnicze, narzędzia i sprzęty gospodarstwa domowego oraz robił wszelkie domowe okucia drzwiowe i okienne, czy kłódki.
Co roku, w sierpniu, wspólnie ze Stowarzyszeniem Forum Kowalskie organizowany jest tu Plener Kowalski. Impreza plenerowa przyciąga miłośników kowalstwa, którzy przez kilka dni obserwują pracę kowali z całej Polski oraz uczestniczą w pokazach i atrakcjach kowalskich.
ZALOGUJ