Bursztyn bałtycki nazywany „złotem Bałtyku” jest żywicą kopalną starszą od Bałtyku. Powstał około 40 mln lat temu tam, na terenach dzisiejszej Skandynawii, gdzie rosły olbrzymie lasy z przewagą sosny - zwanej obecnie bursztynodajną lub żywicodajną. Wypływająca z drzew żywica podlegała różnym procesom chemicznym i fizycznym, przekształcając się w specyficzny kamień. Żywica ta przemieszczana była w okresie lodowcowym na teren dzisiejszej Środkowej Europy. W zależności od rodzaju drzew oraz warunków, jakim podlegała twardniejąca żywica (temperatura, wilgotność, światło itp.), bursztyn przybierał różną barwę - od białego do ciemnowiśniowego i różną przezroczystość - od przejrzystego do zupełnie matowego. Przezroczystość zależy od ilości pęcherzyków gazu - im więcej pęcherzyków, tym bursztyn bardziej matowy.
 
Przez wieki bursztyn nazywany był różnie: amber, jantar, obecnie bursztyn. Na oznaczenie bursztynu bałtyckiego geolodzy przyjęli nazwę sukcynit. Spośród innych żywic kopalnych wyróżnia się on wiekiem, zawartością od 3 do 8% kwasu bursztynowego, czyli substancji leczniczej o wielorakim znaczeniu, oraz wyjątkową urodą. Inne żywice kopalne, znajdywane w różnych częściach świata, również nazywane bursztynem, są młodsze o kilkanaście lub kilkadziesiąt milionów lat. Największe złoża sukcynitu znajdują się na półwyspie Sambia w obwodzie kaliningradzkim, w Zatoce Gdańskiej, na terenie Polesia Wołyńskiego na Ukrainie oraz w kopalni Goitsche w Bitterfeldzie. 
 
Bursztyn wykorzystywany jest przede wszystkim w jubilerstwie oraz w sztuce dekoracyjnej. Przez wieki przypisywano mu też właściwości magiczne i lecznicze. Dzisiaj wiemy, że wiara w dobroczynne działanie bursztynu była uzasadniona. Kwas bursztynowy działa bowiem jako biostymulator. Pobudza system nerwowy, reguluje pracę jelit i nerek. Zapobiega również stanom zapalnym i bólom reumatycznym. Bursztyn wykorzystywany jest też w paleobotanice. Niekiedy zawiera on bowiem inkluzje, czyli zatopione w żywicy organizmy zwierzęce i roślinne. Dzięki temu badania morfologiczne pozwoliły na oznaczenie 250 gatunków roślin zarodnikowych, zielnych i drzewiastych oraz owadów sprzed kilkudziesięciu milionów lat.

Na wystawie prezentujemy bursztyn w postaci bryłek, sopli i kropli. Zobaczyć można bursztyn oszlifowane i nieoszlifowany. Pokazujemy także przykłady zastosowań sukcynitu w jubilerwstwie oraz w wyrobach sztuki dekoracyjnej.