Lamus, spichlerz – budynek z 1897r., piętrowy, drewniany, tzw. „górka”. O konstrukcji zrębowej, zbudowany z bali, na rzucie prostokąta o wymiarach 5,03m x 3,42m. Obiekt stawiany bezpośrednio na kamieniach, bez podmurówki. Dach lamusa o konstrukcji krokwiowej, dwuspadowy, przyczółkowo-naczółkowy, pokryty jest gontem drewnianym.
Jest to typ spichlerza piętrowego z gankiem nadwieszanym na wysokości piętra i prowadzącym do znajdującego się tam pomieszczenia. Po dwóch stronach budynku znajduje się drewniana galeryjka z balustradą. Występują proste, trójkątne szczyty, które wypełnione są szalunkiem z desek. W szczytach zostały wycięte małe otwory w formie kwadratu. Budynek z bogatą snycerką stolarską.
Podłoga wykonana jest z desek. Stropy i sufit (powała) również wykonane są z desek. Ściany drewniane. Szpary wewnątrz i na zewnątrz obiektu omszone są mchem, wypełnione (osmarowane) gliną i obielone- zamalowane na kolor niebieski (wapno czyste z dodatkiem ultramaryny).
Budynek stanowił zaplecze gospodarskie. W pomieszczeniach w specjalnych skrzyniach przechowywano zboże. Po pożarze jednego z domów, dół spichlerza był zamieszkały przez 3 lata przez rodzinę pogorzelców .W jego wnętrzu urządzona została Izba Pamięci Narodowej dla dokumentacji kampanii wrześniowej 1939 roku i działań wojennych.