ZALOGUJ
 
jako Użytkownik »

jako Opiekun »
Strona główna > muzea i galerie > Muzeum Kresów w Lubaczowie > Portret reprezentacyjny i epitafijny
Podziel się
Facebook
Instagram
Pinterest

Portret reprezentacyjny i epitafijny

Wystawa stała
poziom turturi
Wystawa portretu reprezentacyjnego i trumiennego składa się z najciekawszych tego typu zabytków ze zbiorów Muzeum Kresów w Lubaczowie. Prezentowane obiekty ukazują ważne zjawiska w nurcie polskiego malarstwa portretowego. Najstarsze przykłady odnoszą się do tradycji sarmackich, tak jak portret Marka Matczyńskiego (1631–1697), podskarbiego wielkiego koronnego i wojewody ruskiego... przeczytaj wszystko »
Adres
Muzeum Kresów w Lubaczowie
ul. Jana III Sobieskiego 4
37-600 Lubaczów
Podkarpackie
Dzień tygodnia Godziny otwarcia
wtorek
08:00 - 15:00
środa środa 08:00 - 15:00
czwartek
08:00 - 15:00
piątek
08:00 - 15:00
sobota
09:00 - 16:00
niedziela
09:00 - 16:00
free
wstęp wolny
Święta Godziny otwarcia
2024.12.25 (środa) x
2024.12.26 (czwartek) x
Dzień tygodnia Godziny otwarcia
wtorek
08:00 - 15:00
środa środa 08:00 - 15:00
czwartek
08:00 - 15:00
piątek
10:30 - 17:30
sobota
10:30 - 17:30
niedziela
10:30 - 17:30
free
wstęp wolny
Bilety
normalny 15.00 PLN
ulgowy 10.00 PLN
rodzinny 30.00 PLN
Powyższy cennik dotyczy całego obiektu.
Przewodnik
w języku polskim odpłatnie 40.00 PLN
Dodatkowe informacje

W cenie biletu: Zwiedzanie wystaw stałych w Muzeum oraz wystaw czasowych w Muzeum i Galerii Oficyna w Zespole Zamkowo-Parkowym.

Wystawa portretu reprezentacyjnego i trumiennego składa się z najciekawszych tego typu zabytków ze zbiorów Muzeum Kresów w Lubaczowie. Prezentowane obiekty ukazują ważne zjawiska w nurcie polskiego malarstwa portretowego. Najstarsze przykłady odnoszą się do tradycji sarmackich, tak jak portret Marka Matczyńskiego (1631–1697), podskarbiego wielkiego koronnego i wojewody ruskiego, pochodzący z kościoła oo. Pijarów w Warężu, którego Matczyński był fundatorem i dobrodziejem. Drugim niezwykle ważnym i pięknym obiektem jest portret trumienny hetmana wielkiego koronnego Józefa Stanisława Potockiego (1673–1751). Malowany na blasze portret okala ozdobna srebrna rama. Znajdująca się na niej punca pozwala łączyć jej powstanie ze złotnikiem Salomonem Hardwaldtem. Portret pochodzi z kolegiaty w Stanisławowie, obecnie Iwano-Frankiwsku, w której Potocki został pochowany w 1751 r. Przedstawienie było przeznaczone do „castrum doloris”, czyli bogato zdobionego katafalku w oprawie architektonicznej. Był to z kolei jeden z elementów „pompa funebris”, charakterystycznej dla okresu sarmackiego celebracji arystokratycznych pogrzebów.

Typowe dla 2. poł. XVIII w. portrety szlacheckie prezentowane są przez portret nieznanego mężczyzny i nieznanej damy. Stylistycznie łączą się z nimi XIX-wieczne przedstawienia, takie jak portret Stanisława Franciszka Walewskiego herbu Kolumna. Interesującym portretem salonowym jest natomiast przedstawienie damy w różowej sukni pędzla Józefa Męciny Krzesza (1860–1934) z końca XIX w.

Portret początku XX w. reprezentowany jest przez wizerunek Józefa Neumana (1857–1932) i jego żony Kazimiery z Pillerów, autorstwa Ludwika Koehlera oraz subtelny portret konny utrzymany w duchu malarstwa secesyjnego damy na koniu, być może Ireny Skwierczyńskiej (1897–1984). Charakter i sposób malowania tego ostatnie może wskazywać na autorstwo Edwarda Okunia (1872–1945).

Komentarze wyświetlą się po weryfikacji przez moderatora, a ocena po zebraniu pięciu komentarzy.