W muzeum zgromadzono unikatowe maszyny i urządzenia mleczarskie z końca XIX w., początku XX, aż do lat 70.

Wśród eksponatów na szczególną uwagę zasługuje kolekcja wirówek – od wiekowych typu Wolseley, Victoria, Regina, używanych w dworskich mleczarniach pod koniec XIX w., po udoskonalone szwedzkiej firmy „Alfa Laval”, z których najstarsza pochodzi z 1925 r., czy niemieckiej Westfalia z roku 1930. Zbiór najstarszych wirówek i ich części ilustruje różne rozwiązania techniczne pierwszych modeli. Są wirówki z parowym napędem transmisyjnym używane w latach 1910-1930, aż po wirówki, które pracowały w Szkolnym Zakładzie Mleczarskim od początków jego istnienia.

Dużą wartość muzealną mają pompy, sprężarki, pasteryzatory.

Ekspozycja obejmuje też dawne tradycyjne narzędzia serowarskie: lewar, harfę, berło, drewniane formy i prasy do serów.

Ciekawy jest zbiór masielniczek gospodarskich, wałków do ręcznego wygniatania masła, pras do twarogu. Można również zobaczyć wygniatacz o ręcznym napędzie oraz system walców pochodzących z mechanicznej drewnianej masielnicy.

Z okresu międzywojennego zachowały się: młynek do twarogu z 1930 roku, tokarka do serów kulistych, dwudźwigniowa holenderska prasa do serów oraz zabytkowy mechaniczny kociołek do produkcji serów topionych.

Zachowany sprzęt mleczarski to np.: konwie na mleko, naczynie Szwarca służące dawniej do chłodzenia śmietanki w zbiorniku z wodą lodową lub do jej pasteryzacji, miary, mierniki i inne urządzenia laboratoryjne.

Z ostatniego wyposażenia Szkolnego Zakładu Mleczarskiego pochodzą m.in.: miedziany kocioł do wyrobu sera ementalera, zmechanizowana wanna serowarska, dwustożkowa masielnica z wózkiem, oziębiacze, pozioma pneumatyczna prasa do serów, automatyczna nalewarka do napojów.

Wielkim zainteresowaniem zwiedzających cieszy się samochód Audi z przekrojami podzespołów z 1939 r., który wprawdzie nie należy do urządzeń mleczarskich, ale wykorzystywany był do celów dydaktycznych.