Wydział Krajowy we Lwowie Uchwałą z dnia 6 marca 1902 r. powołał Krajową Szkołę Mleczarską, której oficjalne otwarcie nastąpiło 1 maja 1903 r.
Krajowa Szkoła Mleczarska była pierwszą polską Szkołą Mleczarską na ziemiach polskich we wszystkich trzech zaborach. Jej kierownikiem został mianowany Tadeusz Rylski, ówczesny krajowy instruktor mleczarstwa.

Jej kierownikiem został mianowany Tadeusz Rylski, ówczesny krajowy instruktor mleczarstwa. W muzealnych gablotach znajdują się dokumenty, zdjęcia ilustrujące pracę trzech pionierskich dyrektorów: Tadeusza Rylskiego, Jana Licznerskiego i Jana Cesula, którzy byli nie tylko wychowawcami i nauczycielami setek fachowców w dziedzinie mleczarstwa, ale też działaczami spółdzielczości, publicystami, wydawcami, autorami prac naukowych i podręczników. Ich zasługą był rozwój i rozbudowa szkoły oraz podniesienie rangi krajowego mleczarstwa. O istotnej roli Szkoły w dziedzinie mleczarstwa świadczy fakt, że od 1905 r. była ona siedzibą Galicyjskiego Komitetu Wystaw i Ocen Masła i jedną z placówek Komitetu Państwowych Ocen Masła i Serów.

W muzeum znajduje się obszerna dokumentacja krajowych ocen masła i serów. Wybuch I wojny światowej przerwał działalność Szkoły, gdyż część kursantów zostało powołanych do służby w wojsku austriackim, a inni wstąpili do legionów. Kursy wznowiono w 1917 r.
W dniu 1 stycznia 1922 r. Szkoła przeszła pod zarząd Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych i otrzymała nową nazwę Państwowej Szkoły Mleczarskiej.

Lata niepodległej Polski to dla Szkoły czas rozbudowy i unowocześniania bazy szkoleniowej. Wtedy Szkoła otrzymała pierwszy sztandar. Uroczyste poświęcenie sztandaru odbyło się 28 maja 1939 r.
Kolejną datę historii Szkoły wyznacza wybuch II wojny światowej. Ówczesnego dyrektora Jana Cesula i część uczniów powołano do służby wojskowej. Nasilający się terror skłonił pracowników Szkoły do zabezpieczenia ksiąg, dokumentów i sprzętu przed grabieżą i zniszczeniem. Wartościowe przedmioty ukryto w sześciu skrzyniach i zakopano w ogrodzie dyrektora. Sztandar zaś umieszczono w hermetycznej konwi i zakopano. Dzięki temu wszystkie dokumenty posiadane przez Szkołę od chwili jej założenia przetrwały do czasów powojennych. W ciągu kolejnych lat Szkoła przeszła wiele przeobrażeń i zmian systemowych. W 1949 r. zostało utworzone dwuletnie Państwowe Liceum Mleczarskie dla Dorosłych, a od 1951 r. rozpoczęto kształcenie młodzieży w technikum i zasadniczej szkole zawodowej. Ze względu na wzrastającą liczbę uczniów w 1953 r. rozpoczęto budowę nowego budynku, internatu i sali gimnastycznej, które służą do dnia dzisiejszego. Zachowane zdjęcia i dokumenty doskonale odzwierciedlają czasy przeobrażeń w szkolnictwie mleczarskim i mleczarstwie.

Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że w zasadzie nieprzerwanie działał Szkolny Zakład Mleczarski, gdzie młodzież i kursanci produkowali sery, twaróg, masło, napoje fermentowane. Produkty trafiały na rynek i cieszyły się ogromną popularnością. Wśród muzealnych pamiątek są fotografie przedstawiające uczniów podczas pracy.

W 1975 r. dostosowano kierunki kształcenia do potrzeb rynku, a Szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Spożywczych. Dnia 1 maja 2003 r., w 100 rocznicę powstania Szkoły, nadano jej imię Tadeusza Rylskiego i w ten sposób oddano hołd człowiekowi zasłużonemu dla mleczarstwa i szkolnictwa mleczarskiego.