Wystawa poświęcona młodopolskiej artystce-malarce nawiązuje zarówno do historii samego dworku, który po dziesiątkach lat powrócił w ręce spadkobierców rodziny Feill, jak i prac artystki odnalezionych w rodzinnych archiwach, które to prace uważane były do tej pory za zaginione.

Stefania Feill z domu Bujańska przyszła na świat w Krakowie 12.04.1889 r. W roku 1912 rozpoczęła edukację o profilu artystycznym. Była uczestniczką kursów artystycznych dla kobiet A. Baranieckiego w Krakowie. W latach 1915-16 pobierała nauki malarstwa i rysunku w Monachium, następnie w latach 1917-18 w Wiedniu. Jej opiekunem był malarz Roman Kochanowski, który zapoznał ją i wprowadził w środowisko Stanisława Przybyszewskiego. Stefania Feill w latach 1919-22 studiowała w Krakowskiej ASP u Teodora Axentowicza. Odbyła też szereg podróży artystycznych do Paryża, Pragi, Budapesztu, Drezna, Bawarii i do Włoch.

Wyszła za mąż za Antoniego Feilla, z którym zamieszkała na Woli Zręczyckiej, 30 km od Krakowa w nowo wybudowanym domu na Rasikach, przysiółku należacym do majątku Wola Zręczycka. Znalazła tam spokój i idealną atmosferę do rozwijania swojej pasji, jaką było malarstwo (olej, akwarela), grafika i sztuka użytkowa. 

W 1944 roku dom Stefanii i Antoniego Feillów na Rasikach spłonął podczas działań wojennych. Uważa się, że wraz z domem unicestwiony został cały jej dorobek artystyczny. Tymczasem przez dziesiątki lat jej przedwojenne prace były w posiadaniu potomków rodziny Feill. Pragniemy wydobyć jej twórczość na światło dzienne i tym samym przywrócić pamięć o artystce, która w pięknych czasach dwudziestolecia międzywojennego żyła i tworzyła w miejscu, w którym obecnie mieszkamy.