Dzień tygodnia | Godziny otwarcia | |
---|---|---|
wtorek | 10:00 - 17:00 | |
środa | 10:00 - 17:00 | |
czwartek | 12:00 - 19:00 | |
piątek | 12:00 - 19:00 | |
sobota | 10:00 - 17:00 | |
niedziela | 10:00 - 17:00 |
Święta | Godziny otwarcia |
---|---|
2024.12.25 (środa) | x |
2024.12.26 (czwartek) | x |
Bilety | ||
---|---|---|
normalny | 20.00 PLN | |
ulgowy | 14.00 PLN | |
rodzinny | 25.00 PLN | 2 osoby dorosłe i maksymalnie 3 dzieci do 18. roku życia |
grupowy | 10.00 PLN | min. 10 osób |
dzieci bezpłatnie do lat 3 |
4 października 2022 roku Nakagin Capsule Tower zniknął z powierzchni ziemi. Jeden z najsłynniejszych budynków XX wieku został starannie rozebrany. Nie pomogły protesty miłośników architektury, badaczek, mieszkańców i architektek. Wieżowiec zaprojektowany pół wieku wcześniej przez ikonę japońskiej architektury - Kishō Kurokawę - został wymazany z krajobrazu tokijskiej dzielnicy Ginza.
Nakagin Capsule Tower był najbardziej śmiałą realizacją idei metabolizmu – ruchu architektonicznego, którego współtwórcą był Kishō Kurokawa. Zainicjowany w latach 60. XX wieku kierunek zakładał, że architektura jest elastycznym systemem, gotowym na ciągłą przemianę. Analogicznie do procesów biologicznych, budynki muszą mieć możliwość wymiany zużytych komórek na nowe, zgodnie ze zmieniającymi się potrzebami.
Projekt Nakagin Capsule Tower był materialnym odzwierciedleniem tych idei. Do centralnych trzonów budynku zainstalowano sto czterdzieści mieszkalnych kapsuł. Każda z nich miała służyć maksymalnie 25 lat, by w odpowiednim momencie ustąpić miejsca innej – o nowej formie i funkcji. Wszystko potoczyło się jednak zupełnie inaczej…
Wystawa prezentowana w Muzeum Architektury we Wrocławiu zaprasza do obserwowania procesu transformacji budynku i uczestniczenia w nim wspólnie z architektkami, architektami, artystami, artystkami oraz badaczami i badaczkami. Śledząc obecność Nakagin Capsule Tower w świadomości zróżnicowanych grup społecznych, współczesnej historii, w popkulturze, mediach oraz w przestrzeni wirtualnej, poszukujemy śladów i różnych form jego istnienia, które pozwalają opowiedzieć z różnych perspektyw historię „życia po życiu” architektury.
Ekspozycja obejmuje serię prac graficznych Kurokawy ze zbiorów Muzeum Architektury, obrazy wrocławskich artystek Anny Kołodziejczyk i Danieli Tagowskiej, fotografie, video, dokumenty, publikacje oraz autorskie modele wieżowca Nakagin Capsule Tower. Aranżacyjne ramy ekspozycji tworzy architektoniczna instalacja zaprojektowana przez Macieja Siudę, nawiązująca do założeń teoretycznych metabolizmu.