Zapraszamy na wystawę Antoniego Kreis pt.: "Where are you, Andy".

Antoni Kreis urodził się w 1956 roku. Fotografuje od 12. roku życia. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Laureat dziesiątek nagród w konkursach fotograficznych. Uczestnik ponad dwustu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą, autor blisko stu wystaw indywidualnych.

Organizator wydarzeń związanych z fotografią, w tym spotkań autorskich z artystami oraz aukcji dzieł fotograficznych. Wykładowca na kursach i w szkołach fotografii. Jego twórczość, zdaniem krytyków jest trudna do jednoznacznego zakwalifikowania: często zmienia zainteresowania od klasycznego portretu, poprzez reportaż, pejzaż aż po nurt awangardowy. Wykorzystuje techniki z pogranicza sztuk plastycznych. Ma opinię twórcy nieprzewidywalnego.

Jego artystyczne credo: „fotografia nie może być nudna, sztuka powinna być nieobliczalna…”. Sam o sobie mówi, że „obserwuje i kolekcjonuje emocje i obrazy…”

W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku aktywny i wielokrotnie nagradzany autor filmów tak zwanego amatorskiego kina niezależnego. Jest autorem filmu „Piosenka dla robotnika rannej zmiany”, który znalazł się w grupie stu najlepszych filmów krótkometrażowych polskiej kinematografii.

W 2023 r. za swą działalność odznaczony brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Autor o wystawie - „WHERE ARE YOU, ANDY?”

Lata sześćdziesiąte ubiegłego wieku: odkrywanie świata, szaleństwo muzyki Stonesów i Beatlesów, dekadencja, w sztuce i w życiu, Andy Warhol i Jego Fabryka, pop art. I nowa filozofia sztuki. To początek mojego świadomego życia, więc zostaje w pamięci na zawsze. Dancing In The Street, Blowin’ In The Wind, Dziwny jest ten świat i Na drugim brzegu tęczy. Później Wietnam, o którym wszędzie głośno, u nas odwracający uwagę Polaków od komunistycznych porządków, pierwsze w PRL-owskiej rzeczywistości komiksy, niespokojne, kolorowe lata siedemdziesiąte. A w Polsce szaro, ponuro. W centrum tego wszystkiego Kobieta, dzięki której świat toczy się coraz szybciej do przodu, wszak poeci piszą dla Kobiet, muzycy grają i śpiewają dla Kobiet, artyści tworzą dla Kobiet, w zamian oczekując Jej uśmiechów i względów. Polska sztuka fotograficzna nie „załapała się” na pop art – chciałbym to nadrobić….