Zegarmistrzostwo to zawód także już zanikający. W ostatnich dwudziestu – trzydziestu latach zakłady zegarmistrzowskie prawie zupełnie zniknęły z naszych ulic. Część z nich zamieniono na punkty wymiany baterii i sprzedaży zegarków elektronicznych, nieliczne istniejące zakłady wykonują jedynie drobne naprawy i konserwacje.
W dawnych czasach mistrzowie zegarmistrzostwa zajmowali się nie tylko naprawą, ale także budową zegarów i zegarków. Umiejętność taka wymagała szerokiej wiedzy – z zakresu mechaniki, metalurgii, fizyki, matematyki, a jeszcze dawniej i astronomii… Zawód zegarmistrza przeznaczony był dla osób obdarzonych cierpliwością, starannością, dociekliwością i zdolnościami manualnymi. Konieczna była wieloletnia nauka. Warsztaty zegarmistrzowskie wyposażone musiały być w sprzęt umożliwiający demontaż, czyszczenie części zegarków, toczenie brakujących elementów oraz narzędzia ułatwiające naprawy.
W mniszkowym zakładzie zegarmistrzowskim znajduje się więc m. in.:
– mechaniczna myjka do zegarków, urządzenie czyszczące ruchome mechanizmy zegarków i inne precyzyjne części mechaniczne poprzez zanurzenie i wirowanie w rozpuszczalnikach czyszczących i środkach płuczących;
– lupa zegarmistrzowska z oprawką z tworzywa sztucznego i szklaną soczewką oraz lupy oprawione ramką okularową
– przyrząd do ściągania szkiełek zegarkowych z kopert (tzw.„pająk”);
– zestaw narzynek i gwintowników w drewnianym opakowaniu, młotek zegarmistrzowski;
– zestaw śrubokrętów dla zegarmistrzów (zaprojektowane i wyprofilowane specjalnie, tak, aby ułatwić pracę zegarmistrzom), wykonane ze stali nierdzewnej,
– zestaw wkrętaków zegarmistrzowskich, ze żłobkowanym trzonkiem i wymiennymi końcówkami;
Prócz tego w gablotach znajdziemy zestaw szkieł do zegarków, w najbardziej powszechnych rozmiarach (wypukłe i płaskie), zestawy śrubek do napraw zegarków, ze stali nierdzewnej o różnych rozmiarach i kształtach wraz z pojemnikami.
Na półkach wyłożone są zestawy różnych drobnych narzędzi zegarmistrzowskich do małych napraw zegarków kieszonkowych i paskowych oraz wiele innych części zapasowych do naprawy.
Wszystkie przedmioty znajdujące się na wystawie pokazującej zakład zegarmistrzowski w Mniszkach pochodzą z terenu Wielkopolski i przekazane zostały przez kolekcjonera i miłośnika tego rzemiosła – pana Kazimierza Piocha z Szamotuł.