Julian Fałat – z paletą przez życie to druga część stałej ekspozycji w Fałatówce w Bystrej, przygotowana przez Muzeum Historyczne w Bielsku-Białej. Wystawa o charakterze biograficzno-historycznym, umieszczona w pokojach parteru domu artysty, prezentuje spuściznę po wielkim malarzu, a więc takie pamiątki osobiste, jak: metryka chrztu wydana przez parafię rzymsko-katolicką w Tuligłowach z 1882 r., świadectwo ukończenia pierwszego półrocza trzeciej klasy gimnazjum w Przemyślu z 1869 r., rękopiśmienne fragmenty pamiętników, szczegółowo przedstawiające lata młodości, rodzinną wieś Tuligłowy wraz z otaczającą przyrodą, która uformowała jego wrażliwość i zamiłowanie do natury, a także rodzinny dom, „w którym przeżywał chwile artystycznego nastroju i któremi mózg bywał silnie podrażniony”. Znajdują się tu również fotografie artysty z Zurychu (1873), dokąd przybył w poszukiwaniu pracy, oraz z pobytu w Warszawie (1882-1884), gdzie m.in. nawiązał współpracę z ówczesną prasą, zamieszczając tam swoje rysunki. Uwagę także przykuwają archiwalia dotyczące najbliższej jego rodziny, wśród których znajdują się: paszport Marii Luizy Comello, późniejszej żony Juliana Fałata, potrzebny do wyjazdu do Austrii, Niemiec i Rosji z 1889 r., jak również fotografie z dziećmi, liczne pisma, dyplomy, medale, będące wyrazem uznania dla osiągnięć artysty na międzynarodowych i krajowych prezentacjach sztuki. Najstarsze to pismo Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Departamentu Seine-et Oise, przyznające malarzowi srebrny medal za wystawione w Wersalu prace – nosi datę 26 sierpnia 1880 r. Z krajowych na szczególną uwagę zasługuje pismo Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych z 1884 r. o przyznaniu Fałatowi nagrody pieniężnej za dwie akwarele: Dzwonnik i Węglarze. Interesujące są pisma dotyczące najważniejszych etapów jego życia: pracy na stanowisku c.k. dyrektora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i jej funkcjonowania, piastowania innych funkcji publicznych, m.in. dyrektora Departamentu Sztuki w rządzie Antoniego Ponikowskiego,  pracy w odbudowie polskiego życia kulturalnego na Pomorzu i ostatnie lata w Bystrej z uwzględnieniem działalności społecznej i patriotycznej. Warte obejrzenia są pamiątki z podróży Juliana Fałata dookoła świata w 1885 r. oraz materiał archiwalny związany z malowaniem (wspólnie z W. Kossakiem) w latach 1894-1896 panoramy Berezyna. Całość wzbogacają prace malarskie Juliana Fałata z wizerunkami najbliższych, przyjaciół i znajomych oraz rzeźbiarskie postaci członków rodziny wykonane przez współczesnych mu artystów.

Ten „majątek Fałatowski” został przedstawiony w nowej aranżacji, z zastosowaniem multimediów, dzięki czemu szeroko dostępna jest warstwa biograficzna. Zgromadzony w odpowiednich gablotach z szufladami pozwala na swobodne zgłębianie zasobów muzealnych, lepszy kontakt z ekspozycją, lepsze zapoznanie się z wiedzą o artyście, a także zachęca, by powracać do tego miejsca i „odtwarzać” swoje doznania. Zwiedzający może swobodnie wybierać interesujące etapy życia i twórczości malarza w różnych miejscach wystawy.

Na drugim poziomie, udostępnionym w 160. rocznicę urodzin malarza w 2013 r., przygotowana w sześciu pomieszczeniach wystawa zatytułowana Julian Fałat – malarz i kolekcjoner, prezentująca jego dorobek malarski, rysunkowy i graficzny dopełnia wnętrze domu artysty, w którym spędził ostatnie lata i który od 1973 r. pełni funkcję muzeum biograficznego.