Wystawa ma na celu zaprezentowanie historii Siedlec od początku istnienia miejscowości do wybuchu II wojny światowej.

Początki Siedlec giną w mrokach zapomnienia. Zabytki archeologiczne świadczą, że istniały co najmniej od XIII w. Pierwsza znana wzmianka pochodzi z 1441 r. Siedlce były wtedy wsią prywatną w ziemi łukowskiej należącej do województwa lubelskiego. Leżały na pograniczu z Wielkim Księstwem Litewskim. W 1532 r. powstała tu parafia a w 1547 r. Siedlce otrzymały prawa miejskie. Rozkwit przeżyło miasto w XVIII w. za czasów Aleksandry Ogińskiej.

XIX i XX w. to czas dalszego rozwoju Siedlec. Zmieniły się one wówczas z blisko 4 tys. miasteczka na początku XIX w. w liczące u progu II wojny światowej ponad 40 tys. miasto, będące regionalnym ośrodkiem kultury, szkolnictwa, handlu, przemysłu, ważnym węzłem komunikacyjnym i miejscem stacjonowania dużego garnizonu wojskowego. XIX w. reprezentuje m.in. plan Siedlec Edwarda Vattera z 1811 r. Z pośród zabytków materialnych z tej epoki na uwagę zasługują znaleziska z pola bitwy pod Iganiami z 1831 r., guziki urzędnicze z herbem guberni podlaskiej, czapka weterana powstania styczniowego i stuła przypisywana ks. Stanisławowi Brzósce.

Okres 1864-1914 należał do najbardziej dynamicznych w rozwoju miasta. Dobrej koniunkturze sprzyjało wybudowanie w 1866 r. warszawsko-terespolskiej linii kolejowej oraz kolejnych połączeń z Małkinią i Bołogoje. Wraz z utworzeniem w 1867 r. guberni siedleckiej, powstały liczne urzędy i instytucje. Liczba ludności zwiększyła się z 8 tys. w 1860 r. do ponad 35 tys. w 1914 r. Z tego etapu historii na ekspozycji pokazana została m.in. fotografia wjazdu pierwszego pociągu do Siedlec w 1866 r. Z lat I wojny światowej na wystawie zaprezentowano m.in. fotografię ukazującą uroczystość nadania aktu 5 listopada w 1916 r.

Na uwagę zasługują fotografie oraz zabytki ukazujące gospodarkę w dwudziestoleciu międzywojennym m.in. noże z fabryki Kazimierza Boguckiego, waga firmy „Ursus”, butelki z huty szkła i kafel z fabryki braci Michalików. Wyeksponowano również zabytki dotyczące siedleckiego garnizonu wojskowego, kultury, sportu i szkolnictwa, a także życia codziennego, w tym ubiory i przedmioty codziennego użytku. Zostały zaprezentowane m.in. mundur majora 22 Pułku Piechoty stacjonującego w Siedlcach, półszabla Milicji Miejskiej z czasów I wojny światowej, rower należący do siedleckiej rodziny, zaproszenie na ślub Ziuty Buczyńskiej, judaika i reklamy filmowe z siedleckich kin. Warto też przyjrzeć się fragmentowi ekspozycji poświęconemu atelier fotograficznemu Adolfa Ganiewskiego (Gancwola). Atutem wystawy jest fakt, że wiele zabytków i fotografii archiwalnych zostało zaprezentowanych po raz pierwszy.

Kurator wystawy: Kamila Woźnica