Idea powstania kolekcji związana jest z wielowiekową tradycją szklarską Karkonoszy i Gór Izerskich. Początki historii wytwórczości szklarskiej sięgają tu połowy XIV wieku, kiedy to zaczęto korzystać z naturalnych bogactw tego regionu, jakimi są woda, drewno i złoża piasku kwarcowego, niezbędnych do wytwarzania szkła.

Zakładano wówczas wędrowne huty, zwane leśnymi, w których produkowano proste naczynia użytkowe i gomółki do szklenia okien. Z czasem, dzięki wiedzy i doświadczeniu przybywających w Karkonosze przedstawicieli rodów szklarskich, jak Preusslerowie, Friedrichowie oraz Schűrerowie,  śląskie szkło oraz warsztaty zdobnicze w Cieplicach i Sobieszowie zdobyły wielkie uznanie w Europie. Spośród nich najwyższy kunszt w dziedzinie obróbki szkła technikami szlifierskimi osiągnął Fryderyk Winter, pracujący w latach 1685–1712 dla hrabiego Schaffgotscha w Sobieszowie (Hermsdorf). Winter  wykształcił indywidualny styl, który ukształtował typ pucharu śląskiego i który doczekał się wielu kontynuatorów.

Ekspozycję szklanych obiektów poprzedza część multimedialna. Z prawej strony znajduje się infomat, w którym można zorientować się, jak zorganizowana jest wystawa oraz przeczytać podstawowe informacje o prezentowanych epokach stylistycznych, wzbogaconych przykładowymi fotografiami eksponatów. Wszystkie informacje dostępne są w czterech wersjach językowych: polskiej, czeskiej, angielskiej oraz niemieckiej. Po lewej stronie widoczny jest multimedialny pokaz grawerowania szkła przy XIX-wiecznym warsztacie, a także ekran dotykowy z edukacyjnymi grami dla dzieci, w których tematem przewodnim jest szkło. Dodatkową atrakcja jest możliwość obejrzenia krótkiego filmu o historii szkła z archiwalnymi materiałami ikonograficznymi oraz filmowymi.

W dalszej części znajduje się ekspozycja, która na przykładzie obiektów szklanych z hut śląskich i europejskich ukazuje rozwój szklarstwa pod względem stylistycznym, technologicznym oraz zdobniczym. W gablotach zgromadzone zostały eksponaty z okresu baroku, klasycyzmu, biedermeier, historyzmu, secesji oraz Art Déco. Zwieńczeniem wystawy jest galeria szkła współczesnego, gdzie zgromadzonych zostało ponad czterdzieści unikatowych obiektów ze szkła współczesnego, ukazujące bogactwo tej dziedziny artystycznej. Wśród nazwisk twórców pojawiają się tu przedstawiciele tzw. Szkoły Wrocławskiej, działający od lat 50. XX wieku aż do dnia dzisiejszego. Kolekcję dopełniają obiekty jednych z najlepszych twórców czeskich oraz unikatowy obiekt niemieckiego twórcy Erwina Eischa.