Wystawa zajmuje dwie kondygnacje zabytkowego spichrza. Przedstawia wybrane sfery tradycyjnej kultury chłopskiej przełomu XIX/XX wieku.

Na pierwszym piętrze zaprezentowane zostały tradycyjne, wiejskie rzemiosła: garncarstwo, kowalstwo, kołodziejstwo, bednarstwo, plecionkarstwo, stolarstwo. W każdym z działów są prezentowane zarówno narzędzia jak i wyroby rzemieślnicze, co ułatwia zwiedzającemu wyobrażenie o pracy ówczesnych wytwórców. Uzupełnieniem są krótkie teksty i fotogramy przedstawiające rzemieślników przy pracy. Prezentację rzemiosł kończy ciesielstwo ukazujące narzędzia pracy cieśli wiejskich i obrazujące poprzez rysunki podstawowe detale konstrukcyjne. Ta część wzbogacona jest licznymi przeźroczami ukazującymi typy budynków i całych zagród charakterystycznych dla Kujaw i ziemi dobrzyńskiej.

Na drugim piętrze pokazane są fragmenty wyposażenia wnętrza mieszkalnego, kujawskiego i dobrzyńskiego. Zestawienie ich obok siebie pozwala dostrzec istotne różnice w wyglądzie mebli charakterystycznych dla obu regionów. Ponadto pokazane są drobne sprzęty domowe związane z przygotowywaniem pożywienia i utrzymywaniem czystości. Oba aneksy łączy „ołtarzyk domowy”. Duży fragment wystawy poświęcony jest odświętnym strojom kujawskim. Są tutaj kobiece i męskie stroje Kujawiaków z poł. XIX wieku z zaakcentowaniem funkcjonujących jeszcze wówczas samodziałów oraz typowy dla regionu kujawskiego strój odświętny noszony na przełomie XIX/XX w. Uzupełniają całość materiały ikonograficzne, a więc kopie według szkiców Wojciecha Gersona z poł. XIX wieku pokazujące stroje kujawskie i kobiece nakrycia głowy.

Bogato prezentowana jest kolekcja zabytkowej rzeźby ludowej z wiodącym w tym regionie przedstawieniem Matki Boskiej Skępskiej wzorowanej na „cudownej”, gotyckiej figurze Maryi z sanktuarium maryjnego w Skępem. Prezentowane zabytki dają pełny przegląd istniejących na tym terenie warsztatów rzemieślniczych i tworzących tutaj artystów samorodnych. Ponadto pokazane są wizerunki Chrystusa Ukrzyżowanego oraz różni święci patroni (św. Jan Nepomucen, św. Wawrzyniec, św. Antoni Padewski).

Ostatni fragment wystawy przybliża żywe nadal na Kujawach zwyczaje zapustne. Pokazane są kostiumy i rekwizyty przebierańców zapustnych, pośród których wiodącą rolę odgrywały maszkary zwierzęce, „koń”, „bocian”, „niedźwiedź” i „koza” . Uzupełnieniem tej części ekspozycji są instrumenty muzyczne typowe dla kujawskich kapel ludowych. Niektóre z nich (harmonia, skrzypce) towarzyszyły zapustnym zwyczajom.