Stanisław Szenic urodził się w 1904 roku w Pakości. Absolwent Liceum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu, prawnik z wykształcenia, był przed laty znanym i poczytnym pisarzem (Pitaval warszawski, Za zachodnią miedzą, Maria Kalergis, Franciszek Liszt, Książę wódz, Cmentarz Powązkowski i in.), bibliofilem i kolekcjonerem. Zmarł w Warszawie 28 listopada 1987 r.

Kolekcja Stanisława Szenica pod względem artystycznym i materialnym jest najcenniejszą i najbardziej różnorodną w zbiorach Muzeum im. Jana Kasprowicza. Pisarz pracował w otoczeniu pięknych mebli, obrazów, rzeźb, tkanin i bibelotów. O jego kolekcjonerstwie pisał znany dziennikarz warszawski Antoni Trepiński: "Sens każdego zabytkowego przedmiotu u Szenica sprowadza się do tego, że zostaje wykorzystany w jego pisarstwie popularnonaukowym. Uprzystępnia ono historię, literaturę, sztukę, wiedzę o przeszłości Warszawy”. Wyposażenie gabinetu pisarza w warszawskim mieszkaniu na Krakowskim Przedmieściu, które tworzy wystawę, odzwierciedla zainteresowania literackie Szenica, pasję bibliofilską oraz życie prywatne.

Ważnym meblem w gabinecie pisarza, eksponowanym na wystawie, jest intarsjowane biurko w stylu Ludwika XIV, wykonane we Francji. Na biurku książki autorstwa Szenica, niektóre z ciekawymi dedykacjami. Kolekcję zabytkowych mebli uzupełnia sekretarzyk w stylu Marii Teresy i kredens z inowrocławskiego mieszkania biskupa Antoniega Laubitza (1861-1939), urodzonego również w Pakości zasłużonego do miasta kapłana. Obok, na ścianie 4 akwarele Nikifora Krynickiego (1895-1968), najwybitniejszego polskiego prymitywisty. Wśród kolekcji sakralnych rzeźb, zakupionych w niemieckich antykwariatach, najstarszą jest postać Matki Boskiej Mater Dolorosa z pierwszej połowy XV w. Cztery miedzioryty Daniela Chodowieckiego (1726-1801),grafika rodem z Gdańska, wraz z kilkunastoma zaginionymi w czasie II wojny światowej, zapoczątkowały w latach 30. ubiegłego wieku kolekcję pisarza. W serwantkach znajdują się w ciekawe przedmioty - nóż do papieru z kości morsa należący wcześniej do ministra Władysława Grabskiego, zdjęcie żony Ireny z Żochowskich, w pięknej srebrnej oprawce wraz z przyciskiem szklanym ozdobionym napisem: Kochanej żonie Stach a obok secesyjne drobiazgi. W kolekcji Szenica znajdują się stuletnie wschodnie dywany a wieko renesansowej skrzyni pokrywają wełniane torby juczne z XIX w., na użytek domowy Szenica i jego żony przerobione na poduszki. Prawdziwą ozdobą wystawy jest widok lasu w Łebie autorstwa wybitnego niemieckiego ekspresjonisty Maxa Pechsteina (1881-1955). Wystawa jest wypełnieniem niepisanej woli pisarza powrotu do rodzinnych Kujaw z bogatym darem - kolekcjonerskim dorobkiem całego życia. Obiekty z kolekcji Stanisława Szenica odnajdą Państwo także na innych wystawach naszego muzeum.