Dr Ludwik Rydygier urodził się w 1850 roku w Dusocinie koło Grudziądza. W latach 1859 – 1861 uczęszczał do gimnazjum w Chojnicach. W 1863 roku rozpoczął naukę w Gimnazjum Chełmińskim, które ukończył w 1869, uzyskując świadectwo dojrzałości. W latach 1869 rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Gryfii.  W 1872 roku opuścił Gryfię i postanowił kontynuować studia w Berlinie, a następnie w Strassburgu. To wówczas zainteresował się takimi specjalizacjami jakie: chirurgia, ginekologia i okulistyka. Jesienią 1873 roku powrócił do Gryfii, gdzie zdał wszystkie egzaminy i otrzymał dyplom lekarza. Podczas studiów Rydygier słuchał wykładów u największych autorytetów tamtych czasów. W 1874  powrócił do Chełmna, gdzie prowadził praktykę lekarską m.in. w klasztorze Sióstr Miłosierdzia. Nie poprzestał jednak na takiej działalności. Nadal podnosił kwalifikacje. W 1877 roku udał się do Gryfii, a następnie do Jeny gdzie 25 kwietnia 1878 r. uzyskał habilitację i tytuł docenta z chirurgii. W tym samym roku zakupił w Chełmnie dom przy ul. Dworcowej 9 i założył tu prywatną klinikę, która była dobrze wyposażona pod względem medycznym i sanitarnym. Ponadto spełniała ona znaczącą rolę w zakresie działalności naukowo – badawczej i dydaktycznej. W tym czasie powstała znaczna część spośród ok. 200 prac naukowych Rydygiera z pozycją „Podręcznik chirurgii szczegółowej” włącznie. Właśnie w klinice chełmińskiej przeprowadził dr Rydygier słynną operację sespolenia żołądka z dwunastnicą w pacjenta z nowotworem (1880). Drugim wielkim sukcesem Rydygiera była udana operacja resekcji żołądka u osoby z chorobą wrzodową, którą przeprowadził w dniu 21 listopada 1881 roku. W 1887 roku Ludwik Rydygier przeniósł się do Krakowa do Katedry Chirurgii przy Uniwersytecie Jagiellońskim, a później w 1898 roku powierzono mu kierownictwo Katedry Chirurgicznej na Uniwersytecie Lwowskim. We Lwowie prowadził intensywną działalność chirurgiczną, dydaktyczną i naukową. W 1912 roku wydał zbiór swoich dotychczasowych prac naukowych. Cenny egzemplarz tej książki , z autografem samego autora, przekazał do zbioró muzeum jeden z członków rodziny Rydygiera. Ludwik Rydygier zmarł nagle we Lwowie 25 czerwca 1920 roku. Życie i działalność Ludwika Rydygiera ilustrują dokumenty, fotografie, publikacje – prace naukowe oraz sprzęt medyczny, które eksponowane są w gablotach. Ciekawie prezentuje się również kopia portretu Leona Wyczółkowskiego „Ludwik Rydygier wśród asystentów”.